Με φίλησες και σταμάτησες το χρόνο, πάγωσες τη στιγμή. Με άγγιξες και ταξίδεψα στο χρόνο. Παρελθόν, παρόν και μέλλον έκαναν πάρτι μπροστά μου. Το παρελθόν σταμάτησε να πονά, λάτρεψα το παρόν και ονειρεύτηκα το μέλλον.
Η φωνή σου όμοια με μελωδία από ένα παλιό, ξεχασμένο, γλυκό τραγούδι χάιδεψε τα αυτιά μου και με έκανε να δραπετεύσω από την πραγματικότητα. Μπήκες στη ζωή μου και χιλιάδες πυροτεχνήματα συναισθημάτων τράνταξαν το μυαλό και το κορμί μου.
Μαζί σου ένιωσα την αγάπη και πλημμύρισα από αυτήν. Φούσκωσε σαν πανί μέσα μου και μου έμαθε να ταξιδεύω, να βουτάω μέσα στη θάλασσα της ζωής και να βγαίνω κρατώντας κοχύλια στα δυό μου χέρια. Όλα αυτά τα γνώρισα με τη δική σου αγάπη, δεν τα ήξερα πιο πριν. Μια αγάπη τόσο ξεχωριστή και διαφορετική από όλες τις άλλες , αλλά και εύθραυστη.
Θέλω να την προστατέψω, να σε προστατέψω. Θέλω να είμαι εκεί, δίπλα σου, ούτε πιο πίσω, ούτε πιο μπροστά. Να κάνουμε μαζί τα βήματα που θα μας πάνε παρακάτω. Αφουγκράζομαι την ανάσα σου και αναπνέω όλα τα χρώματα του κόσμου, που γίνονται ουράνιο τόξο στον ουρανό μου.
Έλα… Περπάτησε μαζί μου. Έχουμε πολλά ακόμα να ζήσουμε. Πάνω στον καμβά της ζωής μου υπάρχει μια διαδρομή, η δική μας διαδρομή, που είναι πιο φωτεινή και περιπετειώδης από τις άλλες.
Είναι πιο λαμπερή γιατί είναι για δύο, εσένα και εμένα.
