Ξεκινήσαμε σ’ ένα ταξίδι αναζήτησης, ο καθένας αγκαλιάζοντας τα δικά του ιδανικά. Συντροφιά μας πάντα η τόλμη, το κουράγιο και η αυτοπεποίθηση. Διανύσαμε δρόμους, κάναμε φίλους, γνωρίσαμε ανθρώπους, αγαπήσαμε. Μα ο σκοπός μας ήταν πάντοτε η αγάπη. Αυτή που αγαλλιάζει την ψυχή μας, που αναβλύζει τα πνευμόνια μας με χιλιάδες αρώματα. Την βρήκαμε, την χάσαμε, την ξαναβρήκαμε, την ξαναχάσαμε. Μα η ψυχή μας δεν το βάζει κάτω, γιατί στην ουσία αυτή ήταν, είναι και θα είναι η τροφή της. Αγάπη και ξερό ψωμί. Αυτός είναι ο πλούτος κι ας ψάχνουν κάποιοι να ανακαλύψουν πώς μετέτρεπαν οι αλχημιστές το μέταλλο σε χρυσό. Ποτέ δεν το έκαναν αυτό οι αλχημιστές. Αυτό που μετέτρεπαν ήταν τα αρνητικά συναισθήματα σε θετικά. Μετέτρεπαν την κακία και το μίσος σε αγάπη, κατανόηση, ευγένεια, συμπόνοια. Αυτό είναι το ταξίδι της ζωής μας στην ουσία. Να ανακαλύψεις ότι καλό σου έχει δοθεί (γιατί σου έχει δοθεί) και να απορρίψεις ότι σου κάνει κακό. Δεν είναι δύσκολο, ξέρεις, απλά χρειάζεται δουλειά με τον εαυτό σου, αυτοσυγκέντρωση και αυτογνωσία.
Στην ουσία προβλήματα δεν υπάρχουν, όλα το μυαλό τα δημιουργεί, γιατί δουλεύει ασταμάτητα. Για σκέψου κάποιο θέμα, κάποιο πρόβλημα που είχες πέρυσι ή και παλιότερα, ίσως δεν θυμάσαι κιόλας. Υπήρχε, απλά τώρα δεν το θυμάσαι. Που πήγε; Εξαφανίστηκε, χάθηκε; Απλά το προσπέρασε ο χρόνος. Έχει πάψει να υφίσταται και πλέον δεν σ’ απασχολεί. Γιατί κατ’ ουσίαν δεν ήταν πρόβλημα, ήταν γέννημα μυαλού και σκέψης. Κι αν τώρα κάτι σου φαντάζει πρόβλημα μεγάλο, βγες και πήγαινε ψηλά στον λόφο και κοίταξέ το πάλι. Είδες τι μικρό που φαντάζει από εκεί ψηλά; Ούτε καν φαίνεται. Όπως αν κοιτάξεις το πρόσωπό σου στον καθρέφτη από απόσταση αναπνοής και δεν δεις τίποτα, αλλά αν πας 3 μέτρα μακριά, θα δεις ένα τόσο δα μικρό είδωλο.
Γι’ αυτό πρέπει να φροντίζουμε την ψυχούλα μας και να μην την βαραίνουμε με ασήμαντα και ανούσια θεματάκια, με άγχη ή με αρνητικά συναισθήματα. Και ποια είναι αυτά; Είναι διαφορετικά για τον καθένα. Π.χ. με είπε ο άλλος ηλίθια. Ε και; Είσαι; Γιατί αν το πιστέψεις θα είσαι κιόλας. Άστον να ‘χει κάτι να λέει, ίσως δεν έχει με τι να ασχοληθεί. Το θέμα είναι τι πιστεύεις εσύ κι όχι τι πιστεύει ο άλλος για σένα.
Κι αν η αγάπη αγκαλιάσει την ψυχή σου, θα δεις ότι κανένα αρνητικό συναίσθημα δεν θα γεννηθεί. Δεν θα αισθανθείς ούτε μίσος, ούτε κακία, ούτε μιζέρια ξανά ποτέ. Γιατί όλα αυτά σου κλέβουν ενέργεια και σου δημιουργούν προβλήματα. Ενώ η αγάπη και όλα τα επακόλουθά της αποθηκεύει ενέργεια και δημιουργεί ευφορία. Η αγάπη είναι ενέργεια από μόνη της.
Πηγή
http://www.loveletters.gr
