Οι γεμάτοι άνθρωποι...

Γράφει η Μαρίσα Παππά

Το κατάλαβα από την πρώτη στιγμή που σε αντίκρισα μπροστά μου και ας νόμιζα ότι ήσουν ένα όνειρο πολύ μακρινό για μένα.
Μπήκες έτσι απρόσμενα και ξαφνικά στη ζωή μου και σκίρτησα ολόκληρη, το είναι μου συγκλονίστηκε.
Ζεστάθηκε η ψυχή μου, άλλαξαν τα μάτια μου, έλαμψαν από αγάπη και ευτυχία.
Άρχισε να μαλακώνει η καρδιά μου που ήταν σκληρή σαν πέτρα, γλύκανα και ηρέμησα.

Έγινα καλύτερος άνθρωπος, πιο χαρούμενος, πιο αισιόδοξος, γιατί έμαθα πραγματικά τι σημαίνει να δίνω και τι να παίρνω.
Και είναι σπουδαίο επίτευγμα αυτό.
Σταμάτησα να ζω απόμακρα και ουτοπικά και ένα μαγευτικό τοπίο αγάπης και έρωτα, εμφανίστηκε μπροστά μου, αξιοθαύμαστο είναι!
Ομολογώ δεν το είχα φανταστεί έτσι ποτέ, ίσως γιατί δεν ήξερα πως υπήρχε κάτι τέτοιο.

Ένιωσα τόσο όμορφα από την στιγμή που κατάλαβα τα συναισθήματά μου για σένα και άρχισα να στα δείχνω.
Όμορφο πράγμα να είσαι δοτικός άνθρωπος τελικά.

Ναι, ξέρω πως στην εποχή μας όλα αυτά είναι κλισέ και σε μερικούς ακούγονται και αστεία, αλλά πραγματικά ποιος νοιάζεται για αυτά όταν έχει συναντήσει την ευτυχία.

Εκείνο το επίγειο θαύμα που όλοι κατά βάθος περιμένουν και κρυφοπαρακαλάνε, εμένα μου συνέβη.
Σταμάτησα να έχω τυπικές σχέσεις και ανούσιους δεσμούς με ανθρώπους άκαρδους και συναισθηματικά κενούς.
Άνοιξα καλά τα μάτια μου και είχα μπροστά μου την ουσία των σχέσεων, την πραγματική διάσταση των γεγονότων.
Αναμφίβολα ο κόσμος είναι περίεργα όμορφος όταν πλημμυρίζεσαι από καθαρά συναισθήματα.
Οι δρόμοι ανοίγουν μπροστά σου διάπλατα και για χάρη της αγάπης και του αγαπημένου σου μπορείς να κάνεις και να πετύχεις τα πιο δύσκολα και ανέφικτα.

Έτσι λοιπόν, συνειδητοποίησα ότι η επιθυμία μου πραγματοποιήθηκε και για εμένα αυτό ήταν πάντα δύσκολο και ακατόρθωτο, σχεδόν άπιαστο.
Είμαι ένας πλήρης, ευτυχισμένος, συναισθηματικά ασφαλής άνθρωπος.
Και σπάνια συμβαίνει αυτό στην εποχή μας, αλλά εγώ ευτυχώς στάθηκα τυχερή.
Ακόμα και αυτή η καθημερινότητα που πολλούς τους τρομάζει λόγω ρουτίνας, εμένα με συναρπάζει, κατά βάθος την αγαπάω κιόλας.

Ικανοποιούνται τα μάτια μου όταν τα βλέπω ευτυχισμένους ανθρώπους και είναι δημιουργήματα αυτής της καθημερινότητας.
Από την καρδιά μου δεν αναβλύζει μίσος, κακία και ζήλια. Οι ολοκληρωμένοι άνθρωποι δεν κάνουν χώρο σε δύστροπα συναισθήματα να φωλιάσουν στην ψυχή τους.
Θέλουν χρώματα, θέλουν κουβέντες ξεκάθαρες, θέλουν έντονα συναισθήματα, θέλουν καθαρές ψυχές, θέλουν συντροφικότητα, θέλουν κατανόηση. Τους αρέσουν τα δάκρυα χαράς.

 Οι γεμάτοι άνθρωποι έχουν συνήθως πολλές χορδές ευαισθησίας. 

Για αυτό και ευλογούνται να ευτυχούν, γιατί η καρδιά τους έμαθε να δίνει.

Για αυτό είναι πάντα λαμπεροί, με πρόσωπα ζεστά και βλέμματα ζωντανά και καθαρά. 

Γιατί έμαθαν να ευγνωμονούν το δώρο που τους έκανε η ζωή.

Γιατί βρήκαν τον ήλιο τους και η ζωή τους απέκτησε νόημα και βάθος, χρώμα και φρεσκάδα, αγάπη και έρωτα.

Απέκτησαν αναμνήσεις όμορφες και αυτό είναι εφόδιο ζωής.
Πηγή
http://www.loveletters.gr