Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2019

Να ζω...

Γράφει η Μπάρμπυ Κορμαρή

Σε κοιτάζω..

Ώρες ατέλειωτες μπορώ να σε κοιτάζω, λες και προσπαθώ να αποτυπώσω στη μνήμη μου και την παραμικρή λεπτομέρεια της μορφής σου. Όχι πως χρειάζεται… Η μορφή σου είναι πάντα μπροστά μου και πάνω μου έχω κάθε κομμάτι του κορμιού σου.

Με κοιτάς και τα βλέμματά μας διασταυρώνονται. Τα μάτια σου λάμπουν. Χαμογελάς πονηρά και το χαμόγελό σου με ξεσηκώνει. Κοιτάω τα χείλη σου και το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι θέλω να με φιλήσεις. Να μου κόψεις την ανάσα μ’ ένα ατελείωτο φιλί κι ύστερα να γίνεις εσύ η ανάσα μου. Με παρασέρνει το σχήμα των χειλιών σου και το πώς ταιριάζουν πάνω στο σώμα μου, πως κολλάνε σε κάθε καμπύλη του κορμιού μου κι αφήνουν πάνω μου ανεξίτηλα τα σημάδια σου.

Σε θέλω! Σε θέλω πολύ, απόλυτα, ολοκληρωτικά. Σε θέλω από την πρώτη στιγμή που σε συνάντησα κι ένιωσα την αύρα σου να με τυλίγει. Τότε που με κοίταξες κι ο χρόνος σταμάτησε σ’ εκείνο ακριβώς το δευτερόλεπτο που το βλέμμα σου συνάντησε το δικό μου. Τα μάτια σου έλαμπαν κι έμεινα ακίνητη να σε χαζεύω. Κι ύστερα μου χαμογέλασες. Κι ήταν εκείνο το χαμόγελο που έκανε την καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή.

Λατρεύω το χαμόγελό σου. Εκείνο το πονηρό, παιχνιδιάρικο χαμόγελό σου που ξέρω ότι είναι μόνο για μένα. Είναι δικό μου, ολόδικό μου, και κάθε φορά που μου χαμογελάς σ’ ερωτεύομαι ακόμα περισσότερο.
Με πλησιάζεις. Με αγκαλιάζεις και κρύβεις το πρόσωπό σου στο λαιμό μου. Με φιλάς και νιώθω την ανάσα σου να με καίει. Σε ακούω να μου ψιθυρίζεις ερωτόλογα και αφήνομαι στην αγκαλιά σου. Με σφίγγεις πάνω σου και το σώμα σου κολλάει στο δικό μου. Τα χέρια σου τυλίγονται γύρω μου και νιώθω την καρδιά μου να συντονίζεται με τη δικιά σου στο ίδιο καρδιοχτύπι.

Με τρελαίνει ο τρόπος που με αγγίζεις. Το άγγιγμά σου είναι τρυφερό και κτητικό ταυτόχρονα κι εγώ σου παραδίνομαι άνευ όρων. Κυριαρχείς στο μυαλό και στο κορμί μου, βυθίζεσαι μέσα μου και γεμίζεις κάθε εκατοστό της ύπαρξής μου, σα να μην υπάρχω χωρίς εσένα, σα να μην υπάρχεις χωρίς εμένα.
Και μένω εκεί, στην αγκαλιά σου, εγκλωβισμένη στα δυνατά σου χέρια, παραδομένη στο άγγιγμά σου, με το σχήμα των χειλιών σου αποτυπωμένο πάνω στο δέρμα μου. Μένω εκεί, να ρουφάω τη μυρωδιά σου και να ανασαίνω σε κάθε σου φιλί. Μένω εκεί, σε μια σφιχτή αγκαλιά, χωρίς να μιλάμε. Να ακούγονται μόνο οι ανάσες μας μέσα στο σκοτάδι. Μένω εκεί, στην αγκαλιά σου, να μετράω τα σ’ αγαπώ που μοιραζόμαστε και να ονειρεύομαι μαζί σου. Να αποκοιμιέμαι με το χάδι σου και να ξυπνάω με το φιλί σου. Να σ’ ακολουθώ στα όνειρά σου και να σεργιανάς τις νύχτες μαζί μου. Πάντα εκεί, στην αγκαλιά σου.

Να ζω με σένα…

Να ζω για σένα…

Να ζω σε κάθε σου φιλί.


Πηγή
http://www.loveletters.gr