Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2019

Κατάθεση ψυχής...

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου

Σήμερα θέλω να μιλήσω σε σένα. Σε σένα που κρύβεσαι ούτως ή άλλως σε κάθε λέξη, σε κάθε σκέψη. Είναι όμως η πρώτη φορά, που βρίσκω το θάρρος να αφήσω μπροστά στα πόδια σου, μια μικρή κατάθεση ψυχής για πράγματα που δεν σου είπα ποτέ. Για πράγματα που ίσως γνωρίζεις, αλλά δεν τα έκανα ποτέ λέξεις για να στα χαρίσω. Για πράγματα που δεν μπορείς καν να φανταστείς κι όμως έχουν κάνει έκρηξη μέσα μου, γεμίζοντας την καρδιά μου με χρώματα.

Χάσαμε στιγμές. Δεν έχει σημασία ποιος φταίει. Δεν έχει σημασία το γιατί. Σημασία έχει πως χάσαμε στιγμές, δικές μας στιγμές κι είναι πια πάνω απ’ τις δυνάμεις μου να το αφήσω να συνεχίζει να συμβαίνει. Είναι πάνω από μένα, ν’ αφήνω τον καιρό να περνάει άδειος, κενός, χωρίς το μαζί μας. Δύσκολο ή εύκολο, τι σημασία έχει; Σημασία έχει πως το θέλω. 

Το θέλω πια όσο ποτέ! Θέλω να προσπεράσω κάθε μικρή ή μεγάλη δυσκολία, κάθε μικρό ή μεγάλο εμπόδιο και να βρεθώ στην αγκαλιά σου. Γιατί η αγκαλιά σου, είναι τελικά το μόνο που έχει πραγματική σημασία.
Θα ήθελα τόσα ακόμη να σου πω! Πώς όμως να χωρέσεις τον ύμνο μιας τέτοιας αγάπης, σε λίγες μόνο γραμμές; Ξέρεις και ξέρω κι αυτό είναι αρκετό. 

Φτάνει μόνο να ενωθεί το βλέμμα σου με το δικό μου, για να πετάξουν σπινθήρες παντού, κατακαίγοντας τα πάντα! 

Φτάνει μόνο ένα βλέμμα, κι αυτό το βλέμμα το θέλω! Το διεκδικώ! Ένα βλέμμα, ένα φιλί κι ένα πρωί στην αγκαλιά σου!

Πηγή
http://www.loveletters.gr