Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2019

Να αφήνεστε στις αγκαλιές που αγαπάτε

Γράφει η Χριστίνα Ζαμπούνη

Αγκαλιά: Η πρώτη ανάγκη του ανθρώπου με το που έρχεται στη ζωή.
Μια ανάγκη που σε όλα τα στάδια ανάπτυξής του κι ως την ύστατη στιγμή του, την αποζητά για να ισορροπεί και να καταλαγιάζει η ψυχή του.



Όταν «φωλιάζουμε» σε μια ζεστή αγκαλιά, αισθανόμαστε ασφάλεια και μας διακατέχουν όμορφα συναισθήματα ευχαρίστησης και αγαλλίασης.

Όταν αγκαλιάζουμε κάποιον, σταματάμε αυτόματα να σκεφτόμαστε οτιδήποτε άλλο. Η ενέργεια της αγκαλιάς μας κατακλύζει, μας αποσυνδέει από τις αρνητικές σκέψεις και μας κατευθύνει να επικεντρωθούμε στα θετικά συναισθήματά μας.

Όταν αγκαλιαζόμαστε χαλαρώνουμε, νιώθουμε αγαπητοί, γεμίζουμε με θετικά συναισθήματα κι ενισχύεται η αυτοεκτίμησή μας κι η αγάπη για τον εαυτό μας.

Η αγκαλιά είναι το καλύτερο φάρμακο, καθώς μας βοηθάει να αντιμετωπίζουμε τους φόβους και τις ανασφάλειές μας.

Οτιδήποτε και να μας συμβεί, η ζεστασιά μιας αγκαλιάς από κάποιον που νοιαζόμαστε είναι ζωτικής σημασίας. Στα εύκολα και στα δύσκολα, στις καλές και στις κακές στιγμές μας, στις επιτυχίες μας και στις αποτυχίες μας, στις χαρές και στις λύπες μας μια αγκαλιά είναι ο δίαυλος για το μοίρασμα των συναισθημάτων μας.

Αρκεί για να μας παρηγορήσει και ν' ανακουφίσει τον πόνο μας.

Φτάνει, για να ενώσει τα κομμάτια μας και να γιατρέψει την πληγωμένη καρδιά μας, να διώξει τους φόβους μας και να μας απελευθερώσει.

Χιλιάδες λέξεις και θάλασσες συναισθημάτων μπορεί να χωρέσουν σε μια μόνο αγκαλιά!

Γι' αυτό μη τσιγκουνεύεστε αγκαλιές και μη διστάζετε να τις ζητάτε.

Στις Αγκαλιές που Αγαπάτε να καταλαγιάζετε τους φόβους σας!

Ν’ αφήνεστε. Να ξεχνιέστε!

Με κάθε αγκαλιά έρχονται πιο κοντά οι ψυχές. Δένονται. Κουμπώνουν.

Είναι από τις πράξεις εκείνες, που όσο κι αν δίνεις, ποτέ δεν νιώθεις κενός...

Είναι από τις κινήσεις, αυτές τις καθημερινές, που εν αγνοία σου γεμίζουν τις μπαταρίες σου και σε κάνουν ασυνείδητα να χαμογελάς.

Σε γεμίζουν αυτοπεποίθηση και δυναμώνουν τη φωνή εντός σου που λέει: «Πάμε! θα τα καταφέρεις!»