Δεν θέλει πολλά ένας άνθρωπος για να’ ναι ευτυχισμένος. Του φτάνει απλά να ακούει κάθε μέρα όμορφες μουσικές κεντημένες από τα κύματα της θάλασσας και τα τιτιβίσματα των πουλιών.
Του αρκεί να κρατάει δυο χέρια, τα όποια ξέρει πως θα τον σηκώσουν πάνω στα δύσκολα και θα τον ζεσταίνουν όταν εκείνος θα κρυώνει και θα μελαγχολεί. Του φτάνει να ντύνεται με δυο μάτια, που δεν λένε να φύγουν από πάνω του κι όχι μόνο να μην φεύγουν, αλλά να λαμπιρίζουν τόσο, σαν τον κοιτούν, που να θαμπώνεται ολόκληρος.
Μια θάλασσα τα μάτια σου, μια θάλασσα γεμάτη μυστήριο, που για να ανακαλύψεις τους θησαυρούς και τα μυστικά της πρέπει να την πιεις ολόκληρη.
Ένας ήλιος, η ψυχή σου.
Μια ζωντανή θερμότητα που μόνο αν την αγγίξεις θα μπορείς να την νιώσεις. Που μόνο αν την αγκαλιάσεις σφιχτά και ακούσεις τους χτύπους της, θα μπορείς να γευτείς την απόλυτη ευτυχία.
Μικρά κι απλά πράγματα θέλει ο άνθρωπος, για να χαμογέλα κάθε μέρα. Μικρά, όπως ένα γλυκό φιλί κι ένα χάδι.
Μικρά όπως μια εκδρομή στην εξοχή, που το μόνο που θα ακούγεται θα’ ναι το φύσημα του ανέμου.
Μικρά, όπως μια τζούρα καφές, μοιρασμένη σε ένα ποτήρι, με μπόλικη αγάπη, αντί για ζάχαρη.
Μικρά, όπως ένα αστείο ανέκδοτο κι ένα πείραγμα, που θα τον ξεσηκώνει και θα τον σβήνει με μια αγκαλιά.
Απλά, καθημερινά και τόσο οικεία πράγματα ζητά ,που δεν κοστίζουν, που δεν έχουν τιμές κι είναι απαλλαγμένες από κάθε συμφέρον. Πράγματα και συναισθήματα αληθινά, που βγαίνουν αυθόρμητα, αθώα, όπως τα μικρά παιδιά που δεν νοιάζονται να πληγωθούν και να πληγώσουν, γιατί η αγάπη ζει μέσα τους.
Μια παραλία θέλει η καρδιά, μια ακρογιαλιά και μια φωτιά, που θα σβήσει μόνο όταν σταματήσει το φεγγάρι να την φωτίζει , μόνο όταν οι χορδές της κιθάρας θα ξεκουρδιστούν. Μια πυξίδα κι ένα καράβι ζητά, για να μπορεί εξερευνήσει το νησί αυτό που λέγεται ευτυχία. Κι ένα τηλεσκόπιο για να μπορεί να μίλα με τα αστέρια και να μαθαίνει από αυτά τις ιστορίες αγάπης που βλέπουν καθημερινά από κει πάνω να εξελίσσονται, έτσι ώστε να μπορεί μέσα από αυτά να γίνεται κι αυτός καλύτερος στην δική του ιστορία.
Η ζωή είναι πολύ μικρή, για μεγάλα πράγματα. Και όσο σύντομα το καταλάβει αυτό κάποιος, τόσο πιο κερδισμένος θα βγει από αυτήν. Καλά και τα μεγάλα όνειρα και οι τεράστιες φιλοδοξίες, μα τίποτα δεν συγκρίνεται με την απλότητα της χαράς. Τίποτα δεν συγκρίνεται με τα διαμάντια που έχουμε γύρω μας, τα διαμάντια αυτά που ονομάζονται οικογένεια, φίλοι, σύντροφοι. Τα διαμάντια που ονομάζονται Άνθρωποί μας. Που ονομάζονται αγάπη, συναισθήματα, ελπίδες και γέλιο.
Μην ψάχνετε την ευτυχία σε πράγματα, που όταν τα αγγίξετε αμέσως μετά θα μαυρίσουν. Βρείτε την μέσα σε αυτά που θα φωτίζουν πάντοτε για σας και θα σας χαμογελούν. Που θα σας στηρίζουν και θα σας δίνουν δύναμη. Αναζητήστε την μέσα σε αυτά που θα σας κάνουν να νιώθετε όμορφα με τον εαυτό σας, που θα σας κάνουν καλυτέρους ανθρώπους.
Τι κι αν κι εγώ επιδίωκα κάποτε αυτά τα μεγαλεία, τις σκάλες που σε οδηγούσαν πάνω , αργότερα καθώς μεγάλωνα έμαθα σιγά σιγά πως δεν χρειάζεται να ανέβει κάποιος κάπου ψηλά για να δει την ευτυχία και την αγάπη. Γιατί αυτές βρίσκονται ανάμεσα μας. Και το κατάλαβα καλυτέρα αυτό, όταν της συνάντησα και τις δυο μαζί σε απλά και καθημερινά μου πράγματα και σε πρόσωπα που νωρίτερα δεν τα είχα προσέξει.
Τι κι αν κι εγώ επιδίωκα κάποτε αυτά τα μεγαλεία, τις σκάλες που σε οδηγούσαν πάνω , αργότερα καθώς μεγάλωνα έμαθα σιγά σιγά πως δεν χρειάζεται να ανέβει κάποιος κάπου ψηλά για να δει την ευτυχία και την αγάπη. Γιατί αυτές βρίσκονται ανάμεσα μας. Και το κατάλαβα καλυτέρα αυτό, όταν της συνάντησα και τις δυο μαζί σε απλά και καθημερινά μου πράγματα και σε πρόσωπα που νωρίτερα δεν τα είχα προσέξει.
Περίεργο συναίσθημα ο έρωτας, καθώς έχει την δύναμη να τα ζωντανεύει όλα. Να τα μεταμορφώνει τόσο που όλα να χάνουν την πραγματική τους μορφή. Να γίνονται μια γιορτή κι ένα χαρούμενο τραγούδι που δεν λέει να τελειώσει. Και πώς να τελειώσει άλλωστε, αφού όσες φορές κι αν το ακούσεις δεν θα είναι αρκετές για το σ’ αγαπώ που φτερουγίζει μέσα σου.
Έτσι δεν ζητώ τώρα πολλά από τη ζωή. Μονάχα θέλω να έχει πάντα ήλιο, καφέ και προπάντων το χαμόγελο από το οποίο θα μπορώ να παίρνω δύναμη, για να αντέχω στα δύσκολα αυτού του κόσμου.
Το δικό σου.
