Ένας κόμπος στο λαιμό σου. Πνίγεσαι λες, ασφυκτιάς μέσα στη ρουτίνα σου…
Καταπιεστική, σου πιέζει το στήθος σε ρίχνει κάτω και σε γονατίζει.
Εσύ όμως πρέπει να βρεις δύναμη να σηκωθείς ξανά, να σταθείς πάλι όρθιος.
Αυτό το κουράγιο πρέπει να το βρεις, όχι για κανένα άλλον, αλλά για σένα.
Αισθάνεσαι σαν ένα χέρι να σε πιέζει μέσα στη θάλασσα και εσύ προσπαθείς να βγεις, να φτάσεις ως την επιφάνεια, να πάρεις μια ανάσα μα αυτό σε σπρώχνει και πάλι μέσα.
Κλωτσάς, αμύνεσαι, αγωνίζεσαι για αυτή την ανάσα
Κι ύστερα κουράζεσαι, αφήνεσαι…σε αυτό το χέρι που σε τραβάει κάτω.
Βυθίζεσαι και αισθάνεσαι αδύναμος να κάνεις οτιδήποτε
Μπορείς να παραδοθείς και να αρχίσεις να παγώνεις. Μπορείς να αφεθείς στο χέρι που σε τραβά, με σκοπό να βουλιάξεις. Ναι να βουλιάξεις!
Με σκοπό να φτάσεις γρηγορότερα στο πάτο της θάλασσας και εκεί, αφού τα πόδια σου αγγίξουν το βυθό να κλωτσήσεις με όση δύναμη διαθέτεις, να δώσεις μια και να κλωτσήσεις τόσο δυνατά που να βάλεις στα πόδια σου φτερά, να πάρεις αυτήν την πολυπόθητη ανάσα.
Να κάνεις αυτό το χέρι που σε σπρώχνει στα βαθιά, την αφορμή για να αγγίξουν τα πόδια σου αυτούς τους κόκκους άμμου, που βρίσκονται στο βυθό!
Μπορείς…Πάντα υπάρχουν επιλογές.
Το χέρι που σε σπρώχνει και νοιώθεις πως σε τραβά κάτω είναι η ζωή, αυτά που πέρασες, τα όσα σε κούρασαν.
Όσο για τη θάλασσα δεν είναι παρά η στάση που εμείς κρατάμε απέναντι της…και ο βυθός…
Ο βυθός μάτια μου είναι όλοι εμείς, οι εκατομμύρια κόκκοι άμμου. Είναι εμείς οι άγνωστοι, οι γνωστοί, οι φίλοι ,οι εχθροί όλοι αυτοί που θα συναντήσουμε στην άβυσσο της θάλασσας.
Κι αυτό το χέρι που σε τραβά για να φτάσεις κάτω, είναι για να νοιώσεις, να μάθεις, να αγγίξεις, να πατήσεις τους κόκκους με σκοπό να πάρεις γνώση, δύναμη ώστε να βγαίνεις πάλι στην επιφάνεια, στιγμές που στη ζωή σου αισθάνεσαι πως βουλιάζεις!
Να έχεις πάντα κατά νου πως όλες οι θάλασσες δεν είναι ίδιες!
Σε άλλες θα κολυμπάς αμέριμνος, σε άλλες ίσως και να σε κάψει το πολύ αλάτι της.
Κάποιες άλλες πάλι θα σε βυθίσουν και αν πιστεύεις πως θα βρεις τους κόκκους, γελάστηκες. Μπορεί να βρεις κάτι σαθρό.
Θα σε κάνει να νομίζεις πως είσαι πια καταδικασμένος να πνιγείς, αυτοί οι κόκκοι που πίστεψες ότι θα σε σώσουν θα μετατραπούν σε μια χούφτα χώμα και θα σε βουλιάξουν.
Αυτοί που θα σε έσωναν, ετοιμάζονται να σε ρουφήξουν ολόκληρο.
Ζητάς βοήθεια…ουρλιάζεις σχεδόν. Πνίγομαι,,,
Κολυμπούν δίπλα σου μα δε σε ακούν, δε σε ακούει κανείς .Σκέψου τις επιλογές…
Πέτα όλα σου τα βαρίδια, μείνε εσύ μόνος γυμνός με το μυαλό σου, την ελπίδα σου, την δύναμη σου.
Δεν έχεις χρόνο για μίζερες σκέψεις, μήτε για να κακιώνεις με τη τύχη σου!
Ούτε και να θυμώνεις με τους σαθρούς κόκκους άμμου που έτυχε να βρεις εκεί κάτω
Δεν ξέρεις καν πως βρέθηκαν εκεί…δε ξέρεις το λόγο που βρέθηκες και εσύ εκεί, αν έφταιξες, αν έκανες, η δεν έκανες κάτι…
Τώρα είσαι μέσα, δώσε τη μάχη σου ακόμα κι αν είναι σαθρό το έδαφος που πατάς, ακόμα κι αν εκεί κάτω δε βρεις κάποιον που να σε βοηθήσει, η κάποιον που προσπαθεί και αυτός να δώσει ώθηση για να βγει στην επιφάνεια. Να πάρει την δική του ανάσα
Να ξέρεις πως ο καθένας από εμάς μόνος του κολυμπά!
Ο κάθε ένας από εμάς πατάει τους δικούς του κόκκους στη δική του θάλασσα.
Όλοι μοναδικοί, όλοι θα σου φανούν χρήσιμοι…γνώση και δύναμη…επιλογές
Το μόνο που είναι υποχρέωση σου είναι να αγωνιστείς, μόνο αυτό!
Πηγή
https://www.anapnoes.gr
Κι αυτό το χέρι που σε τραβά για να φτάσεις κάτω, είναι για να νοιώσεις, να μάθεις, να αγγίξεις, να πατήσεις τους κόκκους με σκοπό να πάρεις γνώση, δύναμη ώστε να βγαίνεις πάλι στην επιφάνεια, στιγμές που στη ζωή σου αισθάνεσαι πως βουλιάζεις!
Να έχεις πάντα κατά νου πως όλες οι θάλασσες δεν είναι ίδιες!
Σε άλλες θα κολυμπάς αμέριμνος, σε άλλες ίσως και να σε κάψει το πολύ αλάτι της.
Κάποιες άλλες πάλι θα σε βυθίσουν και αν πιστεύεις πως θα βρεις τους κόκκους, γελάστηκες. Μπορεί να βρεις κάτι σαθρό.
Θα σε κάνει να νομίζεις πως είσαι πια καταδικασμένος να πνιγείς, αυτοί οι κόκκοι που πίστεψες ότι θα σε σώσουν θα μετατραπούν σε μια χούφτα χώμα και θα σε βουλιάξουν.
Αυτοί που θα σε έσωναν, ετοιμάζονται να σε ρουφήξουν ολόκληρο.
Ζητάς βοήθεια…ουρλιάζεις σχεδόν. Πνίγομαι,,,
Κολυμπούν δίπλα σου μα δε σε ακούν, δε σε ακούει κανείς .Σκέψου τις επιλογές…
Πέτα όλα σου τα βαρίδια, μείνε εσύ μόνος γυμνός με το μυαλό σου, την ελπίδα σου, την δύναμη σου.
Δεν έχεις χρόνο για μίζερες σκέψεις, μήτε για να κακιώνεις με τη τύχη σου!
Ούτε και να θυμώνεις με τους σαθρούς κόκκους άμμου που έτυχε να βρεις εκεί κάτω
Δεν ξέρεις καν πως βρέθηκαν εκεί…δε ξέρεις το λόγο που βρέθηκες και εσύ εκεί, αν έφταιξες, αν έκανες, η δεν έκανες κάτι…
Τώρα είσαι μέσα, δώσε τη μάχη σου ακόμα κι αν είναι σαθρό το έδαφος που πατάς, ακόμα κι αν εκεί κάτω δε βρεις κάποιον που να σε βοηθήσει, η κάποιον που προσπαθεί και αυτός να δώσει ώθηση για να βγει στην επιφάνεια. Να πάρει την δική του ανάσα
Να ξέρεις πως ο καθένας από εμάς μόνος του κολυμπά!
Ο κάθε ένας από εμάς πατάει τους δικούς του κόκκους στη δική του θάλασσα.
Όλοι μοναδικοί, όλοι θα σου φανούν χρήσιμοι…γνώση και δύναμη…επιλογές
Το μόνο που είναι υποχρέωση σου είναι να αγωνιστείς, μόνο αυτό!
Πηγή
https://www.anapnoes.gr
