Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2019

Στην ζωή να δημιουργείς, να προσφέρεις και να ξέρεις να απολαμβάνεις

Γράφει η Ρούλα Παγιαλάκη

Να δημιουργείς από αγάπη, να δημιουργείς από λαχτάρα, να δημιουργείς από πάθος και κ@ύλα. Δεν έχει σημασία αν αυτό που θα αφήσεις πίσω σου είναι υλικό, έμψυχο ή άψυχο. Δεν έχει σημασία αν είναι τέλειο, λίγο ή πολύ. Αν μοιάζει με κάτι άλλο ή αν είναι μοναδικό.
Εσύ μόνο φρόντισε να είναι κομμάτι δικό σου, μέσα από την καρδιά σου. Να έχεις βάλει την αγάπη σου και να το έχεις αγκαλιάσει σαν να είναι κομμάτι του εαυτού σου.
Το να δημιουργείς σε κάνει πιο εξωστρεφή, σου δείχνει μέρος των ικανοτήτων σου, σε φέρνει πιο κοντά στον ίδιο σου τον εαυτό. Και είναι άραγε κάτι πιο σπουδαίο απ’ το να γνωρίζεις τις δυνατότητες και τα όρια σου; 

Είναι κάτι πιο μεγάλο από το να βλέπεις αυτό πού είχες στο μυαλό σου να παίρνει σάρκα και οστά; Να ξέρεις, όμως και να προσφέρεις. Να προσφέρεις, χωρίς να περιμένεις ανταπόδοση. Χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα και χωρίς να κάνεις δεύτερες σκέψεις. Να προσφέρεις από την καρδιά σου, να προσφέρεις σε αυτούς που το έχουν ανάγκη και να μην λογαριάζεις τί και πώς. Γιατί είναι όμορφο και έχει αξία μοναχά ο,τι μοιράζεται και αυτό εσύ καλά το ξέρεις.

Κανένα ηλιοβασίλεμα δεν είναι το ίδιο όμορφο, όσο αυτό που βλέπουν τα μάτια δύο ερωτευμένων και κανένα φαγητό δεν είναι το ίδιο νόστιμο, όσο το φαγητό που μαγειρεύουμε για τους ανθρώπους πού αγαπάμε. Μα ποτέ να μην λησμονείς και την απόλαυση. 

Να απολαμβάνεις για τον εαυτό σού, να απολαμβάνεις χωρίς τύψεις, να απολαμβάνεις γιατί γουστάρεις. Η ίδια η ζωή είναι μία απόλαυση, μην την εμποδίζεις εσύ ο ίδιος να σού προσφέρει όλα αυτά που μπορεί να σου δώσει. Να απολαμβάνεις με την ίδια ευχαρίστηση την βροχή που πέφτει με δύναμη ξαφνικά στο κορμί σου ,μα και τον ήλιο που σου καεί το δέρμα και σε αναγκάζει να μισοκλείσεις τα μάτια.

Να δημιουργείς, να προσφέρεις και να απολαμβάνεις κάθε μέρα ,την κάθε σου μέρα. Με αυτή την σειρά και μόνο! Και να τα κάνεις και τα τρία από αγάπη με σκοπό την αγάπη. 

Γιατί τι αξίζει να κρατήσεις για το τέλος; 

Μα φυσικά μία στιγμή και μία ανάσα. 
Μια στιγμή πού σφηνώθηκε για πάντα στο μυαλό σου και μία ανάσα που σου έκαψε τα στήθη.
Πηγή
http://www.loveletters.gr