Τους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής σου τους καταλαβαίνεις αμέσως.
Θα τους γνωρίσεις σε μια μάλλον ακατάλληλη στιγμή αλλά η ζωή θα στον φέρει όταν πρέπει.
Θα τους καταλάβεις γιατί η ώρα μαζί τους θα περνάει χωρίς να το καταλάβεις. Θα τους καταλάβεις γιατί θα γελάτε με χαζά πράγματα. Θα τους καταλάβεις γιατί ενώ στην πραγματικότητα δεν ξέρεις τίποτα για εκείνους, θα είναι πάντα οι πρώτοι που θα θες να πάρεις τηλέφωνο και να μοιραστείς είτε την λύπη είτε την χαρά σου.
Οι σημαντικοί άνθρωποι στην ζωή σου είναι οι άνθρωποι του “ποτέ”. Θα σου εξηγήσω τι εννοώ.
Στην ζωή σου έχεις κάποια όρια, κάποια “εγώ αυτό δεν θα το κάνω ποτέ”. Οι άνθρωποι αυτοί είναι τα δικά σου ποτέ.
Θα κάνεις πράγματα μαζί του ή για εκείνον τα οποία δεν θα τα έκανες ποτέ. Ωστόσο δεν θα τρομάξεις εκείνη την στιγμή γιατί θα τα κάνεις χωρίς να το σκεφτείς.
Οι σημαντικοί άνθρωποι στην ζωή σου μπορεί να έρθουν με το πρόσωπο ενός έρωτα ναι, αλλά δεν τους κάνει αυτό σημαντικούς. Τους αγαπάς γιατί ξέρεις πως θα είναι εκεί για εσένα ως άνθρωποι. Τους αγαπάς γιατί μπορεί να είστε ή να μην είστε μαζί αλλά αυτό στην ουσία δεν έχει καμία σημασία.
Δεν ξέρω αν θα το καταλάβεις αυτό που θα σου πω, ειδικά αν δεν σου έχει συμβεί αλλά οι άνθρωποι αυτοί θα νιώθουν πάντα το πότε δεν είσαι καλά και τσουπ θα εμφανίζονται.
Θα είναι πάντα εκεί με έναν μαγικό τρόπο χωρίς να τους φωνάξεις.
Εγώ εκτός από τους φίλους μου που τους αγαπώ πολύ, έχω στην ζωή μου ευτυχώς και τέτοιους ανθρώπους.
Μου αρέσουν γιατί είναι “καθαροί”, δεν ντρέπομαι να τους πω τι με ενοχλεί, τι φοβάμαι, δεν σκέφτομαι να κάνω πράγματα για εκείνους αλλά το πιο σημαντικό μου βγάζουν από το στόμα αβίαστα την λέξη “Σ’αγαπώ”. Δεν την λέω συχνά και ίσως είναι λάθος μου.
Η ανθρώπινη αγάπη είναι πάνω από όλα. Από τον έρωτα, το πάθος, την απόλαυση της στιγμής. Την ανθρώπινη αγάπη την νιώθεις και την κουβαλάς μέσα σου.
“Να έρθω να σε δω απλά για πέντε λεπτά; Μόνο ένα φιλί”. Αν σας το πουν αυτό όχι απλά να πάτε αλλά να τρέξετε. Να τους προσέχετε αυτούς τους ανθρώπους και να τους έχετε πάντα έννοια. Να νοιάζεστε για εκείνους, γιατί οι άνθρωποι δεν “νιώθουν” πια εύκολα.
Εγώ τους αγαπώ πολύ αυτούς τους ανθρώπους και τους χρειάζομαι στην ζωή μου. Χωρίς ταμπέλες. Απλά τους χρειάζομαι.
Πηγή
http://www.loveletters.gr
