Μου είπαν πως δεν θέλω να φύγω.
Δεν θέλω να φύγω. Από που να φύγω; Γιατί να φύγω; Γιατί;
Πονάς μου είπαν! Κλαις, γελάς…
Μπερδεμένα συναισθήματα. Μπερδεμένο μυαλό.
“Όχι” είπε. Αγάπη λέγεται! Έτσι είναι η Αγάπη μάτια μου.
“Η καρδιά μου είναι σημαδεμένη” είπε.
“Δικοί μου οι πόνοι, δικές μου και οι λύπες και οι χαρές” είπε.
Το κορμί μου δοσμένο. Το μυαλό μου μόνο εκεί. Το μυαλό να κοιτάς! Αυτο να βλέπεις. Το σώμα όπου και να παει γυρνάει πάντα εκεί! Το μυαλό αν ξεφύγει, το έχασες φίλε μου.
Δεν έχει άλλο. Έχει μόνο εκείνον. Μόνο!
Αν είναι να πονάει ας είναι για εκείνον.
“Θα περιμένω” είπε.
“Θα περιμένω και ας είναι για πάντα”
Αν δεν είναι για εκείνον, δεν είναι για κανέναν.
“Φοβάσαι;”
“Φοβάμαι να φύγω” είπε.
“Εκεί νιώθω σιγουριά. Εκεί είναι το σπίτι μου. Δεν πάω πουθενά” είπε. Για όσο! Για όσο…
Θα γίνει καλά! Θα καταλάβει! Δεν μπορεί μα μην καταλάβει. Δεν μπορεί οι αγκαλιές του να λένε ψέματα. Οι αγκαλιές δεν λένε ποτέ ψέματα. Τα φιλιά του. Απλά δεν μπορεί!
Τα μάτια του όταν με κοιτάνε λένε αλήθεια. Λάμπουν! Έχεις δει ποτέ μάτια να λάμπουν; Λάμπουν σαν σμαράγδια! Τα μάτια δεν λένε ποτέ ψέματα.
“Πόσο να αντέξει μακριά μου; Για όσο θα περιμένω!” Είπε και θα το κάνει. Ότι λέει το κάνει!
“Σκούπισε τα μάτια σου” της είπαν. Δεν αξίζει…
“Αξίζει” είπε. Αξίζει!
Μόνο εγώ ξέρω πόσο πολύ αξίζει. Δεν θα μου το πάρει κανείς σας αυτό. Κανείς δεν θα καταλάβει ποτέ. “Δεν με νοιάζει” είπε. Μου φτάνει πως εγώ μπορώ να καταλάβω. Εκείνος το ίδιο. Αυτό μου φτάνει!
Οι ψυχές μας είναι δοσμένες! Πως το είπα;
Σημαδεμένες; Ναι αυτό, σημαδεμένες!
Τα σημάδια δεν φεύγουν, μένουν για πάντα χαραγμένα στην καρδιά, στο μυαλό, στο κορμί, σαν τα τατουάζ.
Μόνο που σε αυτά τα σημάδια το μελάνι δεν αλλοιώνεται. Μένει για πάντα.
Για πάντα!
“Θα μείνω” είπε.
“Πως θα αντέξεις;” της είπαν.
“Η καρδιά αντέχει να περιμένει για ότι την κάνει να χαμογελάει. Για ότι την κάνει να ονειρεύεται και να ελπίζει” είπε.
Για ότι την κάνει να ματώνει από ευτυχία. Από ευτυχία!
Κατάλαβες;
Θα μείνω για όσο. Θα μείνω για πάντα.
Θα μείνω!
Πηγή
http://www.loveletters.gr
Μόνο που σε αυτά τα σημάδια το μελάνι δεν αλλοιώνεται. Μένει για πάντα.
Για πάντα!
“Θα μείνω” είπε.
“Πως θα αντέξεις;” της είπαν.
“Η καρδιά αντέχει να περιμένει για ότι την κάνει να χαμογελάει. Για ότι την κάνει να ονειρεύεται και να ελπίζει” είπε.
Για ότι την κάνει να ματώνει από ευτυχία. Από ευτυχία!
Κατάλαβες;
Θα μείνω για όσο. Θα μείνω για πάντα.
Θα μείνω!
Πηγή
http://www.loveletters.gr
