Γιατί κάποιοι έρχονται στη ζωή μας απ’ το πουθενά κι αφήνουν το αποτύπωμά τους, αφού κατάφεραν να ταιριάξουν τα κομμάτια τους με τα δικά μας. Κι αρπάζεις, φυσικά, την ευκαιρία να τους μάθεις καλύτερα, επικεντρώνοντας τις προσπάθειές σου στο να δημιουργήσεις μαζί τους αξέχαστες αναμνήσεις, σ’ ένα παρόν που κατάφερε να ξεχωρίσει απ’ τα προηγούμενα -αδιαφορώντας για το μέλλον και διαγράφοντας το παρελθόν.
Ζεις το κάθε ραντεβού μαζί τους λες και θα ‘ναι το τελευταίο -όπως θα ‘πρεπε, δηλαδή, ιδανικά να ζεις και κάθε στιγμή της ζωής σου. Αυτό σημαίνει πως δίνεις πάντα τον καλύτερό σου εαυτό, χωρίς όμως την παραμικρή προσδοκία πως θα υπάρξει απαραίτητα και συνέχεια. Γιατί η ζωή είναι ένα απρόσμενο ταξίδι χωρίς συγκεκριμένο προορισμό, γεγονός που εξιτάρει τους μοναδικούς ανθρώπους που δε φοβούνται να πορευθούν προς αυτόν. Γι’ αυτό, αντί να προσπαθείς να προβλέψεις με ακρίβεια κάθε στροφή της ζωής, επιλέγεις τη μαγεία που μπορεί να της προσφέρει απλόχερα το άγνωστο κι έτσι ζεις το κάθε ραντεβού όπως πραγματικά του αξίζει, μοναδικά και διαφορετικά.
Δίνεις το καλύτερό σου, όπως θα ‘κανες άλλωστε σε κάθε πρώτο ραντεβού, ακόμη κι αν έχεις χάσει πια το μέτρημα των συναντήσεών σας. Επενδύεις σε κάτι που έχει αξία κι η ανταπόκριση που παίρνεις απ’ αυτό, δικαιώνει την –τυφλή ίσως– αφοσίωσή σου. Τσαλακώνεσαι και το απολαμβάνεις, που σημαίνει πως στέφθηκε με επιτυχία η απόφασή σου ν’ ανοιχτείς και να δείξεις ποιος πραγματικά είσαι, χωρίς να φοβάσαι πως δε θα σ’ εκτιμήσουν. Γιατί, στο κάτω-κάτω, αυτοί που δεν έχουν τη διάθεση να σε γνωρίσουν χωρίς μάσκες και τοίχους που να διαχωρίζουν την αλήθεια σου απ’ τα βολικά τους ψέματα, δε σου χρειάζονται.
Ζεις το κάθε ραντεβού μέχρι τέλους, λοιπόν, απόλυτα, όπως ζεις και κάθε αρχή του, αδιαφορώντας για προκαταλήψεις, κανόνες, απαγορεύσεις και κουτάκια. Κάνεις ό,τι μπορείς για να κρατήσεις τ’ όνειρο ζωντανό σε μια πραγματικότητα που πλήττει κι η συνύπαρξή τους φέρνει στην επιφάνεια συναισθήματα πρωτόγνωρα, που το παρελθόν δε σου χάρισε ξανά την ευκαιρία να ζήσεις. Η συνειδητή επιλογή σου, λοιπόν, να δώσεις τα πάντα χωρίς να περιμένεις την ανταπόδοσή τους σ’ έναν κόσμο που δε θα ρίσκαρε ποτέ με τον ίδιο τρόπο, σε ξεχωρίζει απ’ το πλήθος!
Κάθε ραντεβού είναι λες κι αποτελεί την αφετηρία αλλά και το τέλος της πορείας σου μ’ έναν άνθρωπο που κατάφερε να την απογειώσει, γι’ αυτό και το απολαμβάνεις με τα μάτια κλειστά και το χέρι απλωμένο προς αυτόν, γιατί δεν ξέρεις αν θα υπάρξει συνέχεια. Με λίγα λόγια, αποτελεί κάθε φορά την πρώτη αλλά ταυτόχρονα και πιθανόν τελευταία συνάντησή σας. Γι’ αυτό επενδύεις στις καλύτερες πτυχές του εαυτού σου, χωρίς όμως να κρύβεις τις χειρότερες. Δεν προσπαθείς να προβλέψεις τι θ’ ακολουθήσει, γιατί μπορεί να υπάρξουν πολλές συνέχειες μετά από ένα προσωρινό τέλος, αλλά μπορεί να μην υπάρξει και καμία. Είσαι έτοιμος για κάθε ενδεχόμενο κι αυτό κάνει κάθε στιγμή μοναδική.
Γιατί, στην τελική, ό,τι έχουμε ζήσει μέχρι τώρα έχει χαραχθεί στη μνήμη μας και δε θα σβήσει ποτέ, αν κάνουμε τα πάντα για να κρατήσουμε την ανάμνησή του ζωντανή. Κι αυτό, φυσικά, ισχύει και για εκείνες τις βραδιές που ζήσαμε σε εστιατόρια, μπαράκια, θέατρα, σινεμά ή πάρκα, οπουδήποτε, με τον άνθρωπο που κατάφερε να μετατρέψει τις πιο χλιαρές στιγμές σε ξεχωριστές ιστορίες.
Γιατί, στην τελική, ό,τι έχουμε ζήσει μέχρι τώρα έχει χαραχθεί στη μνήμη μας και δε θα σβήσει ποτέ, αν κάνουμε τα πάντα για να κρατήσουμε την ανάμνησή του ζωντανή. Κι αυτό, φυσικά, ισχύει και για εκείνες τις βραδιές που ζήσαμε σε εστιατόρια, μπαράκια, θέατρα, σινεμά ή πάρκα, οπουδήποτε, με τον άνθρωπο που κατάφερε να μετατρέψει τις πιο χλιαρές στιγμές σε ξεχωριστές ιστορίες.
Γιατί ο χρόνος είναι σχετικός κι εκείνος που περνάς με κάποιον ιδιαίτερο για σένα χωράει όλες τις αρχές κι όλα τα τέλη μιας ζωής.
Συντάκτης: Έλενα Γεωργίου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Πηγή
https://www.pillowfights.gr/lost-in-wonderland/kathe-rantevoy-taytoxrona-san-to-proto-kai-to-teleytaio/
