Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2018

«Τα αποτυπώματά μας δε σβήνουν απ’ τις ζωές που αγγίξαμε»

Έχεις δει την ταινία «Remember me»; Σίγουρα από κάπου την έχεις ακουστά, πρωταγωνιστεί το γοητευτικό βαμπίρ του Twilight, Ρόμπερτ Πάτινσον κι έχει πατέρα τον τότε 007, Πιρς Μπρόσναν. Είναι ένα ρομαντικό δράμα με αντικειμενικά έξυπνο στόρι που δε σε κάνει να βαριέσαι μα ούτε και σε αφήνει να μαντεύεις την πλοκή. Δε χρειάζεται να αναφέρω κι άλλα επί τούτου, λίγο-πολύ κατάλαβες, άλλωστε δεν είμαι εδώ να κάνω κριτική της ταινίας, άλλο είναι το θέμα μας.

Πιάστηκα από μια ενδιαφέρουσα φράση του συγκεκριμένου φιλμ: «Τα αποτυπώματά μας δε σβήνουν από τις ζωές που αγγίξαμε». Δώσε βάση στην ατάκα η οποία θα μπορούσε να κυκλοφορεί στις αρχικές μας σελίδες στο facebook ως quote. Διάβασέ την ξανά. Αφομοίωσέ την και θυμήσου πρόσωπα, έρωτες, αγάπες, φιλίες που πέρασαν απ’ τη ζωή σου. Τι κράτησες από εκείνους, τι πήρες, τι άφησες. Τι θυμάσαι απ’ τον καθένα ξεχωριστά. Άραγε, εκείνοι αναπολούν το παρελθόν; Εσύ, υπάρχεις μέσα στα ξεχασμένα τους κομμάτια;

Κι όμως, έχεις επηρεάσει ανθρώπους χωρίς να το έχεις καταλάβει. Ίσως να μην το μάθεις ποτέ, ίσως το νιώθεις μέσα σου, ίσως το ξέρεις ήδη. Ο καθένας μας αντιμετωπίζει τη ζωή με διαφορετικό τρόπο. Σκέψου το απλά. Σαν μια συμβουλή που δεν έπιασε τόπο τη χρονική στιγμή που δόθηκε, αλλά δε χάθηκε κι εφαρμόστηκε με μεγάλη επιτυχία στην πορεία.

Όλα τα αποτυπώματα των προηγουμένων σχέσεών σου (φιλικές, ερωτικές, συγγενικές), συνθέτουν το παζλ της προσωπικότητάς σου, ό,τι σε χαρακτηρίζει. Καλό ή κακό. Ίσως να μην ήσουν τόσο επιφυλακτικός αν δεν κουβαλούσες τα αποτυπώματα μιας σχέσης που υποσχέθηκε, αλλά δεν ευδοκίμησε. Κοινώς δε θα μάθαινες αν δεν πάθαινες.

Ας μην κρυβόμαστε, ακόμη και στην καλύτερη σχέση που είχες ποτέ δεν ήταν όλα ρόδινα. Μέσα απ’ τις αντιπαραθέσεις, τους καβγάδες, τις διαφωνίες που είχατε κάθε φορά έπαιρνες και κάτι διαφορετικό.
Βέβαια, δεν είναι μόνο οι εμπειρίες που απέκτησες, είναι όσα σου επέτρεψε να δεις ο κάθε άνθρωπος που συσχετίστηκε μαζί σου. Κάποιος μπορεί να σου χάρισε απλόχερα αγάπη, κάποιος να σου άφησε μόνο μια μικρή χαραμάδα και κάποιος άλλος να σου στέρησε αυτό που αποζητούσες.

Όσο για τα πρόσωπα που λείπουν κι η απώλεια πάντοτε θα υπάρχει, μην αφήνεις τη θλίψη να σου στερήσει όσα καλά έλαβες από εκείνους. Κομμάτια αγαπημένων ανθρώπων που μπορεί να ‘χουν φύγει από κοντά μας, ζούνε μέσα μας και συνεχίζουν τη δίκη τους πορεία μέσα από εμάς. Τα όνειρο που κάποιος δεν πραγματοποίησε, μπορώ να το πραγματοποιήσω εγώ, εσύ. Οπότε μην ανησυχείς για κάτι που δεν πρόλαβε να γίνει.

Τα χνάρια μας υπάρχουν παντού μέσα στο δάσος των ανθρώπινων σχέσεων. Όπως σημάδια που αφήσαμε ηθελημένα για να μη χαθούμε, είτε να επιστρέψουμε κάποια στιγμή και να αλλάξουμε ρότα είτε για να τα βρει κάποιος άλλος στη δική του πορεία. Οι επιλογές για τις οποίες μετάνιωσες κάποιοι τις βρήκαν χρήσιμες.

Αυτό που είσαι σήμερα δεν το οφείλεις μόνο στον εαυτό σου. Σίγουρα οι επιλογές σου σε οδήγησαν εδώ που έχεις φτάσει μα κάποια άτομα συνέβαλλαν σε αυτό.
 Μη λυπάσαι που ορισμένοι από εκείνους δε βρίσκονται στην καθημερινότητά σου, να χαίρεσαι που κάποτε υπήρξαν αν αρχίσεις να πιστεύεις στη φράση: «Τα αποτυπώματα μας δε σβήνουν από τις ζωές που αγγίξαμε.»
Συντάκτης: Αγγελική Κατσουλίδη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη

Πηγή
http://www.pillowfights.gr/grafo-ara-yparxo/ta-apotypomata-mas-de-svinoyn-apo-tis-zoes-poy-aggiksame/