Η ζωή μας φέρνει αντιμέτωπους καθημερινά με πολλές δοκιμασίες, σκαλί-σκαλί τις ανεβαίνουμε άλλοτε όρθιοι κι άλλοτε πάλι γονατιστοί και καταϊδρωμένοι.
Εκεί κρύβεται και η μαγεία της, στον αγώνα, στην προσπάθεια, στην πάλη… Δομούνται οι προσωπικότητες, τα μυαλά ανοίγουν σαν αερόστατα διάπλατα και τα πόδια ορθώνονται γερά στη γη, αφήνοντας σε κάθε βήμα τους, τον απόηχο τους.
Μέσα σ’ όλο αυτό το ταξίδι δεν είμαστε μόνοι μας, έχουμε συνοδοιπόρους, κάποιους τους επιλέγουμε, κάποιοι μας επιλέγουν και μ’ άλλους πάλι, είναι της μοίρα μας γραφτό ν’ ανταμώσουμε.
Παράλληλες ζωές για χρόνια, που ξαφνικά και αναπάντεχα τέμνονται. Πανομοιότυποι χαρακτήρες με τις ίδιες χαραγματιές στο βλέμμα, λάφυρα του πόνου μιας κακής κληρονομιάς, μιας μάχης σκληρής και άνισης.
Δύο δοτικοί πλανήτες που συνορεύουν μεταξύ τους σ’ έναν κόσμο αφιλόξενο που δεν έμαθε ποτέ να δίνει αφιλοκερδώς.
-Σ’ ευχαριστώ που υπάρχεις στον πλανήτη μου.
-Είναι δίπλα στον δικό μου. Είμαστε γείτονες!
-Σ’ ευχαριστώ που υπάρχεις στον πλανήτη μου.
-Είναι δίπλα στον δικό μου. Είμαστε γείτονες!
Τόσο απλά, χωρίς εξηγήσεις, μεγαλεπήβολα λόγια, υποσχέσεις και φαμφάρες.
Όλες οι απαντήσεις που ζητάς, βρίσκονται στα φαινομενικά χαμογελαστά τους μάτια.Αν υπήρχε «πονόμετρο», θα είχε σπάσει!
Όλες οι απαντήσεις που ζητάς, βρίσκονται στα φαινομενικά χαμογελαστά τους μάτια.Αν υπήρχε «πονόμετρο», θα είχε σπάσει!
Κι όμως το χαμόγελο είναι ακόμη εκεί, καρφιτσωμένο στη θέση του, φωτεινό και μεγαλειώδες όπως αρμόζει σ’ όλους αυτούς που δεν έπαψαν ποτέ να προσπαθούν, παρά τις τόσες αντιξοότητες.Να σ’ έχουν χαμένο από χέρι λέει και συ όχι μόνο να καταφέρνεις να φωτίσεις το σκοτάδι σου, αλλά να γίνεσαι και πηγή ζωής για τους άλλους.
Αυτό θα πει μαγκιά φίλε μου!
Αυτό θα πει παλεύω να σηκώσω το σταυρό μου ενώ ταυτόχρονα δε φοβάμαι να σηκώσω και μέρος του δικού σου.
Όχι από ηρωισμό, ούτε για να πάρω κάποιο βραβείο, αλλά γιατί έτσι είναι η πάστα μου.
Ούτε σοκολατίνα, ούτε αμυγδάλου, μια πάστα αλλιώτικη από τις άλλες…
Αυτό θα πει παλεύω να σηκώσω το σταυρό μου ενώ ταυτόχρονα δε φοβάμαι να σηκώσω και μέρος του δικού σου.
Όχι από ηρωισμό, ούτε για να πάρω κάποιο βραβείο, αλλά γιατί έτσι είναι η πάστα μου.
Ούτε σοκολατίνα, ούτε αμυγδάλου, μια πάστα αλλιώτικη από τις άλλες…
Μια πάστα για γερά στομάχια!
Πηγή
http://www.loveletters.gr/%CE%BA%CE%AC%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B7-%CF%80%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1/
Πηγή
http://www.loveletters.gr/%CE%BA%CE%AC%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B7-%CF%80%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B1/
