Άνοιξες ποτέ τα μάτια σου για να δεις με πόση ομορφιά έφτιαξε ο Θεός τούτη τη πλάση;
Άγγιξες ποτέ σου ουρανό;
Να νιώσεις, πως ψυχή και αέρας γίνονται ένα.
Ανέβηκες τόσο ψηλά ώσπου να βλέπεις τη Γη να ενώνεται με το Άπειρο;
Αισθάνθηκες πως είσαι σαν μια μικρή σταγόνα σε τούτο τον ορίζοντα;
Πόνεσες τόσο ώστε να παρακαλάς το Θεό να σε λυπηθεί;
Γνωρίστηκες με την Αγάπη;
Είδες σε χείλη χαμόγελο που να κάνει το πρόσωπο, να λάμπει πιο πολύ και από τον Ήλιο;
Κοίταξες μάτια και να είδες μέσα τους όλο το απέραντο της θάλασσας;
Κλείστηκες σε αγκαλιά που να σε έκανε να πιστέψεις πως γεννήθηκε για σένα;
Ένοιωσες τη ψυχή σου να γαληνεύει δίπλα σε μια άλλη;
Βρήκες άνθρωπο που οι καρδιές σας να χτύπησαν σα μία;
Έγειρες στον ώμο του και άνοιξαν οι πόρτες του Παραδείσου;
Έκανες έρωτα και άγγελοι γύρω γύρω σου γλυκοψιθύριζαν;
Κάηκες ποτέ σου από δάκρυα ψυχής;
Λες Ευχαριστώ, Παρακαλώ, Συγνώμη;
Βρήκες τα δικά σου Κύθηρα;
Πρόλαβες το πλοίο της γραμμής;
Αν ναι…
Ήταν μεγάλο και κουραστικό το ταξίδι σου, μα έφθασες στον προορισμό σου.
Γεύτηκες όλη την ουσία της ζωής.
Έζησες το Θαύμα!
Απόψε κοιμήσου γαλήνια…
Γνώρισες την Ευτυχία.
Πηγή
http://www.anapnoes.gr/gnoristikes-pote-me-tin-agapi/
