Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2018

Ήρθε χειμώνας και θέλω δίπλα μου ζεστούς ανθρώπους

Γράφει η Σιμόνη Ζαρκάδα

Ήρθε χειμώνας και θέλω δίπλα μου ζεστούς ανθρώπους. 
Ανθρώπους που σε ζεσταίνουν όπως η πρώτη γουλιά του πρωινού καφέ ή η πρώτη σταγόνα ζεστού νερού όταν ξεκινάς το μπάνιο σου μετά από μια κουραστική μέρα.
Aνθρώπους, με τους οποίους μπορείς να αισθανθείς άνετα και να χαθείς μέσα τους, που σε αγκαλιάζουν όπως το αγαπημένο σου χουχουλιάρικο πάπλωμα και το πιο ζεστό σου πουλόβερ, που αν μπορούσες δε θα έβγαζες ποτέ από πάνω σου.

Κρύωσε ο καιρός. Έφτασε σχεδόν ο χειμώνας. «Ντύσου καλά, βρέχει αδιαφορία.» Βρέχει εκμετάλλευση, βρέχει τυχοδιωκτισμό, βρέχει «δε ξέρω τι θέλω», βρέχει ψυχολογικά προβλήματα. 

Γι’ αυτό θέλω δίπλα μου ανθρώπους που να έχουν μια ζεστή αγκαλιά όταν χρειάζομαι να χαθώ μέσα της και ένα χέρι για να κρατάω όταν περπατάμε.
Ήρθε χειμώνας , σκοτεινιάζει νωρίς. Θέλω να έχω πλάι μου ανθρώπους με φωτεινό βλέμμα, που με εμπνέει και μου δίνει δύναμη. Ανθρώπους που τα μάτια τους είναι καθρέφτης της ψυχής τους και δε χρειάζεται τίποτα άλλο πέρα από ένα βλέμμα για να σε κάνουν να αισθανθείς καλύτερα. 

Δεν έχω ανάγκη από επικριτικά ή αδιάφορα βλέμματα. Κρατήστε τα, δε θα πάρω. Αρκετό κρύο κάνει ήδη για να ασχολούμαι με παγωμένους ανθρώπους.
Δε με εντυπωσιάζει το performance, όταν βλέπω ότι μέσα στον άλλον υπάρχει κρύο και κενό και ανασφάλεια. Προσπαθώ να κοιτάω την ουσία. Προσπαθώ να παρατηρώ πώς με κάνει να αισθάνομαι ο άλλος με τα μηνύματα που συνειδητά ή ασυνείδητα μου στέλνει. Ναι, το σφιγμένο στομάχι και το αίσθημα ανασφάλειας δεν είναι αντιδράσεις που θα σου προκαλέσουν οι ζεστοί άνθρωποι.

Ήρθε χειμώνας και δεν ξέρω αν εννοώ την εποχή. Θα έλεγε κανείς πως κρύωσαν οι σχέσεις. «Ήρθε χειμώνας και όπως πρέπει θα ντυθώ το βράδυ που έρχεται»
Και θα εξοπλιστώ όπως χρειάζεται. Και θα φροντίσω, όσο μπορώ, να περιτριγυρίζομαι από ζεστούς ανθρώπους και πιο σημαντικό να είμαι ένας από αυτούς.

Γιατί η ζεστασιά βρίσκεται μέσα μας, είναι κομμάτι της ψυχής μας το οποίο επικοινωνούμε στους άλλους με το βλέμμα.
Πάντα να κοιτάς το βλέμμα, δε ψεύδεται ποτέ. 
Δε μπορεί δηλαδή γιατί είναι καθρέφτης της ψυχής…

Πηγή
http://enallaktikidrasi.com/2017/12/irthe-xeimonas-dipla-mou-zestous-anthropous/