Πέμπτη 24 Μαΐου 2018

Το καλύτερο φιλί είναι αυτό που ανταλλάζουν τα μάτια

Το καλύτερο φιλί είναι αυτό που ανταλλάζουν τα μάτια πριν καν προλάβουν να το σχηματίσουν τα χείλη. Πριν καν προλάβεις να φέρεις την εικόνα του στο μυαλό σου, το σφραγίζεις με το βλέμμα σου. Αυτό το βλέμμα που σφύζει από ζωή και χαρακτηρίζεται από ένα μυστήριο. Που σ’ αιχμαλωτίζει με την ειλικρίνειά του και σε σαγηνεύει με όλα όσα κρύβει κάτω απ’την επιφάνεια.

Και μην υποτιμάς τη δύναμη που βρίσκεται πίσω από ένα ζευγάρι μάτια. Μάτια που σε παρασύρουν στο βυθό των σκέψεών τους, χωρίς να χρειαστεί καν να τις ξεστομίσουν τα χείλη. Σ’ αγκαλιάζουν με τη ζεστασιά τους και ξεγυμνώνουν την ψυχή σου. Γιατί σ’ έχουν μάθει. Γνωρίζουν, καλύτερα απ’ τον καθένα, τι σε κάνει να ξεχωρίζεις. Έχουν προλάβει να φιλήσουν κάθε κομμάτι του κορμιού και της καρδιάς σου, χωρίς να το ‘χεις καν συνειδητοποιήσει.

Μη νομίζεις πως το κάνουν φανερά. Θα το καταλάβεις μόνο όταν αυτοί το επιτρέψουν. Και θα νιώσεις το βλέμμα τους να κινείται σ’ όλο σου το σώμα και ν’ αφήνει το σημάδι του. Να σε προκαλεί και να ηλεκτρίζει την ατμόσφαιρα με την έντασή του. Γιατί τα πιο σπουδαία κι αξέχαστα φιλιά, δε θα τα σχηματίσεις με το στόμα, αλλά με την ψυχή. Δε θα τα μοιραστείς με ανθρώπους που δεν ξυπνάνε αληθινά αισθήματα μέσα σου. Ανθρώπους που δεν κάνουν την καρδιά σου να χτυπάει και το μυαλό σου να χάνει κάθε λογική.

Δε θα το καταλάβεις απ’ την πρώτη. Μπορεί να νιώσεις μια αίσθηση περίεργη, ένα βλέμμα καρφωμένο πάνω σου. Και μόλις τα μάτια σας συναντηθούν, μόλις τα βλέμματά σας έρθουν σ’ επαφή, θ’ αρχίσει ένας φαύλος κύκλος εκρήξεων με εσάς τους δύο πρωταγωνιστές. Καταστροφικών μεν, απολαυστικών δε. Γιατί ποιος είπε πως οι καταστροφές, δεν κρύβουν πολύτιμους λίθους κάτω απ’ τα συντρίμμια τους; Αν αποφασίσεις να τους δώσεις τη σημασία που τους αξίζει φυσικά.

Και δε θα μπορείς να βγάλεις απ’ το μυαλό σου αυτά τα φιλιά. Που ένιωσες με όλο σου το είναι, παρ’ όλο που δεν άγγιξαν κανένα μέρος του σώματός σου. Κυριολεκτικά τουλάχιστον. Τώρα η ψυχή σου, είναι άλλη ιστορία. Περίπλοκη και γεμάτη ανατροπές, σε περίπτωση που αναρωτιέσαι. Θα τα χαράξει ο χρόνος στη μνήμη σου και θα τα επισκέπτεσαι ξανά και ξανά, μέσω αναμνήσεων που δε θα ξεθωριάσουν ποτέ. Γιατί δε θα το επιτρέψεις.

Θ’ ανταλλάζεις βλέμματα λοιπόν και θα ‘ναι σαν να ξεγυμνώνεις την ψυχή σου. Αυτό που είσαι, αυτό που θα ‘θελες να γίνεις κι αυτό που προσποιείσαι πως έχεις γίνει. Και πίστεψέ με, θα ερωτευτείς τη διαδικασία. Την αδρεναλίνη και τον ενθουσιασμό που προκαλεί. Μα πάνω απ’ όλα, θα ερωτευτείς αυτόν που κατάφερε να την φέρει εις πέρας. Τον άνθρωπο που σ’ έκανε να ξεχάσεις κάθε ενδοιασμό και να αφεθείς ολοκληρωτικά.

Και πριν καλά-καλά το καταλάβεις, θα ‘χεις εθιστεί στο βλέμμα του. Τα λόγια που δε χρειάζεται καν να ειπωθούν για να γίνουν κατανοητά. Τα συναισθήματα που βγαίνουν στην επιφάνεια και σε κάνουν να χάνεις τη γη κάτω απ’ τα πόδια σου. Επανειλημμένα. Αλλά, την περιμένεις μ’ ανυπομονησία αυτή τη στιγμή. Αυτή τη ρίγη που διαπερνά κάθε γωνιά του σώματος και του μυαλού σου, κάθε φορά που σε καρφώνει μ’αυτά τα μάτια που σε δελεάζουν. Καφέ, μαύρα, μπλε, πράσινα. Δεν έχει σημασία. Η ζημιά που προκαλούν παραμένει η ίδια. Κι άντε εσύ ν’ αντισταθείς στον πειρασμό.

Να ξέρεις πως στα μάτια καθρεφτίζεται το πνεύμα κι η ομορφιά του ανθρώπου. Κι έχουν την ίδια γλώσσα, παντού. Θα σου χαρίσουν φιλιά που θα φτάσουν στα κομμάτια της ψυχής σου και θα τα γεμίσουν με την αγάπη τους. Κι όταν τελικά, σχηματίσουν και τα χείλη αυτά που έλεγε τόσο καιρό το βλέμμα, όλα θα μπουν στη θέση τους. Κάτι σαν προετοιμασία για το τι, αναμφίβολα, θ’ ακολουθήσει. Θα νιώσεις μια ανυπομονησία που θα σου ήταν άγνωστη υπό άλλες συνθήκες. Μια αγωνία που δε θα ζούσες ποτέ αν επέλεγες το δρόμο που ακολουθούν οι περισσότεροι.
Θα σου μείνουν αξέχαστα, λοιπόν, αυτά τα φιλιά από απόσταση. Φιλιά γεμάτα πάθος, λόγια ανείπωτα κι ευαισθησίες που δε θα αποκάλυπτες στον οποιοδήποτε. Και θ’ ακολουθήσουν αυτά που δε θα πάψουν ποτέ να σου κόβουν την ανάσα. Να κάνουν τα πόδια σου να τρέμουν με τον αυθορμητισμό της στιγμής. Τον αυθορμητισμό που πρέπει να χαρακτηρίζει την κάθε στιγμή.

Μην τους γυρίσεις την πλάτη όταν εμφανιστούν μπροστά σου απ’ το πουθενά. Ούτε να εκπλαγείς με τα αισθήματα που θα ξυπνήσουν μέσα σου. Είναι εντάξει ν’ αφεθείς στη μαγεία που μπορούν να σου προσφέρουν. Είναι εντάξει να επιτρέψεις στο βλέμμα σου να τα εκφράζει, πριν καν τολμήσουν να το επιχειρήσουν τα χείλη.



Συντάκτης: Έλενα Γεωργίου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη

Πηγή
http://www.pillowfights.gr/lost-in-wonderland/to-kalytero-fili-einai-ayto-poy-antallazoyn-ta-matia/