Γράφει η Ελένη Σάββα
“Ποιο είναι το αγαπημένο μου μέρος στον κόσμο; ” με ρωτάς.
“Το αγαπημένο μου μέρος στον κόσμο, είναι η αγκαλιά σου.” σου απαντάω.
Εκεί που νιώθω όμορφα, που νιώθω ασφαλής, γιατί δεν κουμπώνουμε σ’όλες τις αγκαλιές το ίδιο τελικά.
Σε κάποιες, σαν και τη δική σου, ακούς ακόμα και τον ήχο αυτού του μαγικού κουμπώματος.
Σε κάποιες, σαν τη δική σου, νιώθεις την ψυχή σου να βρίσκεται σε απόλυτη γαλήνη.
Είναι η αγκαλιά αυτή, που έχει τη δύναμη να με ξεκουράζει, να με χαλαρώνει,να μου δίνει δύναμη για ένα ακόμα αύριο. Είναι αυτή που λατρεύω!
Όταν είμαι στην αγκαλιά σου, όλα αλλάζουν. Τόσο απλά. Μαγικά θα ‘λεγα!
Τίποτα δεν έχει πια σημασία, σβήνουν όλα, χάνονται, μ’αφήνουν να χαθώ.
Και εγώ, κάποτε στην αγκαλιά σου κλαίω, κάποτε χαμογελώ, κάποτε έχω δάκρυα στα μάτια απ’ το γέλιο.
Κι είναι όλες αυτές οι φορές μοναδικές, μοναδικές και όμορφες.
Και εγώ, κάποτε στην αγκαλιά σου κλαίω, κάποτε χαμογελώ, κάποτε έχω δάκρυα στα μάτια απ’ το γέλιο.
Κι είναι όλες αυτές οι φορές μοναδικές, μοναδικές και όμορφες.
Και τις αγκαλιές αυτές, δεν θα τις άλλαζα με τίποτα στον κόσμο!
Γιατί μου δίνουν τόση δύναμη, που μου αρκεί για να ξεπεράσω το πιο απροσδόκητο, δύσκολο εμπόδιο.
Γιατί μου δίνουν τόση δύναμη, που μου αρκεί για να ξεπεράσω το πιο απροσδόκητο, δύσκολο εμπόδιο.
Γιατί με γεμίζουν τόσο ψυχικά, που πάντα μετά από μια τέτοια αγκαλιά, νιώθω ένα βάρος να εξαφανίζεται, να χάνεται, και τη θέση του να παίρνει μια αισιοδοξία.
Μια αισιοδοξία και μια ελπίδα πως όλα αλλάζουν, πως το καλό νικά πάντα το κακό,πως έχουν όλα ένα σκοπό.
Κάποτε, μου λείπει τόσο αυτή η σφιχτή , γεμάτη αγάπη αγκαλιά. Τόσο πολύ, που κλείνω τα μάτια μου και τη φαντάζομαι. Και υπάρχει και τα κάνει όλα πιο εύκολα. Είναι όμορφη αυτή η αγκαλιά. Όταν μου λείπει, τότε καταλαβαίνω πόσο πολύ μ’αρέσει. Πόσο καλό σου κάνει μια αληθινή αγκαλιά…
Ψεύτικες βρίσκεις παντού. Σ’αυτές δεν χωράς, δεν βολεύεσαι, νιώθεις αμήχανα, βιάζεσαι να φύγεις. Μα η δική σου καρδιά μου, είναι αλλιώς.
Μπορώ να βρίσκομαι εκεί για ώρες, και να είμαι ο εαυτός μου κάθε λεπτό.
Η δική σου η αγκαλιά, είναι μια μικρή, τόση δα,δόση ευτυχίας.
Μια δόση ευτυχίας που διαρκεί πολύ στη μνήμη, στην καρδιά μου. Στην αγκαλιά σου, γελά ακόμα και η ψυχή μου. Μάλλον είναι που συναντά την δική σου για λίγο κι οι δυο καρδιές γίνονται ένα και δυναμώνουν την αγάπη τους…
Πηγή
http://www.loveletters.gr/10887-2/
Μια αισιοδοξία και μια ελπίδα πως όλα αλλάζουν, πως το καλό νικά πάντα το κακό,πως έχουν όλα ένα σκοπό.
Κάποτε, μου λείπει τόσο αυτή η σφιχτή , γεμάτη αγάπη αγκαλιά. Τόσο πολύ, που κλείνω τα μάτια μου και τη φαντάζομαι. Και υπάρχει και τα κάνει όλα πιο εύκολα. Είναι όμορφη αυτή η αγκαλιά. Όταν μου λείπει, τότε καταλαβαίνω πόσο πολύ μ’αρέσει. Πόσο καλό σου κάνει μια αληθινή αγκαλιά…
Ψεύτικες βρίσκεις παντού. Σ’αυτές δεν χωράς, δεν βολεύεσαι, νιώθεις αμήχανα, βιάζεσαι να φύγεις. Μα η δική σου καρδιά μου, είναι αλλιώς.
Μπορώ να βρίσκομαι εκεί για ώρες, και να είμαι ο εαυτός μου κάθε λεπτό.
Η δική σου η αγκαλιά, είναι μια μικρή, τόση δα,δόση ευτυχίας.
Μια δόση ευτυχίας που διαρκεί πολύ στη μνήμη, στην καρδιά μου. Στην αγκαλιά σου, γελά ακόμα και η ψυχή μου. Μάλλον είναι που συναντά την δική σου για λίγο κι οι δυο καρδιές γίνονται ένα και δυναμώνουν την αγάπη τους…
Πηγή
http://www.loveletters.gr/10887-2/
