Δε ζούμε για να υπάρχουμε. Αντιθέτως, υπάρχουμε για να ζούμε. Να ζούμε έντονα, την κάθε μέρα, το κάθε λεπτό, την κάθε στιγμή. Να ζούμε, λένε, σαν να είναι η τελευταία μέρα μας πάνω στη Γη. Και γιατί να υπάρχει αυτή η θεώρηση σαν κίνητρο; Γιατί να μην κάνουμε τις μέρες μας ξεχωριστές αφού απλά έτσι γουστάρουμε και μπορούμε;
Στο χέρι μας είναι όλα ή καλύτερα στο μυαλό μας. Και κάπου εδώ, έχω να αποκαλύψω ένα τρομερό μυστικό. Αν όντως αξιοποιούμε την κάθε μέρα έτσι όπως -μας- αρμόζει, τότε το κάρμα, η μοίρα, η ίδια η ζωή, η τύχη, τα θεία, όπως θες πες το, θα μας ανταμείψουν.
Η ενέργεια που αποπνέουμε ως άτομα, προσελκύει μαγνητικά τις αντίστοιχες καταστάσεις. Πιο λιανά, όσο πιο θετική κι ευχάριστη είναι η διάθεσή μας κατά τη διάρκεια της ημέρας, τόσο περισσότερο αυξάνονται οι πιθανότητες να μας συμβεί κάτι πραγματικά μοναδικό κι όμορφο. Και τι υπάρχει πιο μοναδικό κι όμορφο απ’ τον έρωτα; Μάλλον τίποτα.
Δανειζόμενη τους στίχους από ένα γνωστό τραγούδι «Love is god and god is all around» θα αποπειραθώ να σε πείσω πως ο έρωτας είναι παντού γύρω μας κι ότι η μόνη προϋπόθεση για να καταφέρουμε να το ζήσουμε είναι μόνο να πιστεύουμε σε αυτόν. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Αρκεί, λοιπόν, και μία μέρα…
Ο έρωτας είναι παντού κι όλα είναι συνυφασμένα με αυτόν, απ’ το πιο ασήμαντο στο πιο σημαντικό, απ’ το πιο μικρό στο πιο μεγάλο. Όλα είναι έρωτας. Δε βρίσκεται κάπου και μας κρύβεται για να μην τον βρούμε ούτε έρχεται από κάποιο παράλληλο σύμπαν με χελώνα κουτσή για να μας βρει αυτός. Να ανοίξουμε τα μάτια μας πρέπει κι όχι για να κοιτάξουμε, αλλά για να καταλάβουμε. Να αισθανθούμε.
Ξέρεις, εκείνες τις περίεργες διαταραχές που προκαλούν οι πεταλούδες που έκαναν την επιδρομή στο στομάχι σου. Να νιώσουμε την αγωνία και τη γοητεία της ανησυχίας που μας προκαλεί ο άνθρωπος που ερωτευτήκαμε. Να νιώσουμε την έλξη και την ασυγκράτητη επιθυμία. Το πάθος και την ορμή. Να νιώσουμε αλλόκοτα, αλλά αισθαντικά. Και ναι, όλα αυτά μπορεί να συμβούν σε μία μέρα.
Ίσως αυτή η μέρα να μην είναι κι η καλύτερή σου. Πιθανόν να ξύπνησες στραβά, να απέκτησες νεύρα στη δουλειά και χίλια άλλα δύο που βρίσκουμε και λέμε εμείς οι άνθρωποι καθημερινά. Όμως, τα πιο ωραία πράγματα έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις και σου ανατρέπουν όσα ήξερες. Έρχονται τα πάνω κάτω. Είσαι απροετοίμαστος κι η κατάσταση σου μοιάζει εκτός ελέγχου και καθόλου διαχειρίσιμη. Χαλάρωσε κι απόλαυσέ το!
Έρωτας είναι αυτό που ένιωσες όταν κοίταξες εκείνο το ζευγάρι μάτια γεμάτα μυστήριο, όταν μύρισες μια άγνωστη κολόνια και θέλησες να είναι αυτό το άρωμα του οξυγόνου σου, όταν η καρδιά σου χτύπησε λίγο πιο έντονα. Ήθελε μάλλον να σε σκουντήξει, να σε κάνει να ξυπνήσεις και να καταλάβεις πως όντως το ζεις.
Είναι παράλογο, δηλαδή, να ενθουσιαστείς, να αναζωογονηθεί το μέσα σου, να ερωτευτείς μέσα σε μία μέρα; Κι αν η απάντηση είναι «ναι», ο αντίλογος θα πει πως μοιάζει παράλογο, γιατί ο ίδιος ο έρωτας είναι ακραίος και παράλογος. Έρχεται στα ξαφνικά και διαλύει, σε αποσυντονίζει, αλλά σ’ αρέσει. Και μπράβο σου που σ’αρέσει.
Έτσι, ακόμη και μια συνηθισμένη κι ανιαρή μέρα της καθημερινότητάς σου, μπορεί να γίνει μοναδική κι υπέροχη. Κι έτσι να συνεχίζουν να είναι κι οι υπόλοιπες.
Στο χέρι μας είναι όλα ή καλύτερα στο μυαλό μας. Και κάπου εδώ, έχω να αποκαλύψω ένα τρομερό μυστικό. Αν όντως αξιοποιούμε την κάθε μέρα έτσι όπως -μας- αρμόζει, τότε το κάρμα, η μοίρα, η ίδια η ζωή, η τύχη, τα θεία, όπως θες πες το, θα μας ανταμείψουν.
Η ενέργεια που αποπνέουμε ως άτομα, προσελκύει μαγνητικά τις αντίστοιχες καταστάσεις. Πιο λιανά, όσο πιο θετική κι ευχάριστη είναι η διάθεσή μας κατά τη διάρκεια της ημέρας, τόσο περισσότερο αυξάνονται οι πιθανότητες να μας συμβεί κάτι πραγματικά μοναδικό κι όμορφο. Και τι υπάρχει πιο μοναδικό κι όμορφο απ’ τον έρωτα; Μάλλον τίποτα.
Δανειζόμενη τους στίχους από ένα γνωστό τραγούδι «Love is god and god is all around» θα αποπειραθώ να σε πείσω πως ο έρωτας είναι παντού γύρω μας κι ότι η μόνη προϋπόθεση για να καταφέρουμε να το ζήσουμε είναι μόνο να πιστεύουμε σε αυτόν. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Αρκεί, λοιπόν, και μία μέρα…
Ο έρωτας είναι παντού κι όλα είναι συνυφασμένα με αυτόν, απ’ το πιο ασήμαντο στο πιο σημαντικό, απ’ το πιο μικρό στο πιο μεγάλο. Όλα είναι έρωτας. Δε βρίσκεται κάπου και μας κρύβεται για να μην τον βρούμε ούτε έρχεται από κάποιο παράλληλο σύμπαν με χελώνα κουτσή για να μας βρει αυτός. Να ανοίξουμε τα μάτια μας πρέπει κι όχι για να κοιτάξουμε, αλλά για να καταλάβουμε. Να αισθανθούμε.
Ξέρεις, εκείνες τις περίεργες διαταραχές που προκαλούν οι πεταλούδες που έκαναν την επιδρομή στο στομάχι σου. Να νιώσουμε την αγωνία και τη γοητεία της ανησυχίας που μας προκαλεί ο άνθρωπος που ερωτευτήκαμε. Να νιώσουμε την έλξη και την ασυγκράτητη επιθυμία. Το πάθος και την ορμή. Να νιώσουμε αλλόκοτα, αλλά αισθαντικά. Και ναι, όλα αυτά μπορεί να συμβούν σε μία μέρα.
Ίσως αυτή η μέρα να μην είναι κι η καλύτερή σου. Πιθανόν να ξύπνησες στραβά, να απέκτησες νεύρα στη δουλειά και χίλια άλλα δύο που βρίσκουμε και λέμε εμείς οι άνθρωποι καθημερινά. Όμως, τα πιο ωραία πράγματα έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις και σου ανατρέπουν όσα ήξερες. Έρχονται τα πάνω κάτω. Είσαι απροετοίμαστος κι η κατάσταση σου μοιάζει εκτός ελέγχου και καθόλου διαχειρίσιμη. Χαλάρωσε κι απόλαυσέ το!
Έρωτας είναι αυτό που ένιωσες όταν κοίταξες εκείνο το ζευγάρι μάτια γεμάτα μυστήριο, όταν μύρισες μια άγνωστη κολόνια και θέλησες να είναι αυτό το άρωμα του οξυγόνου σου, όταν η καρδιά σου χτύπησε λίγο πιο έντονα. Ήθελε μάλλον να σε σκουντήξει, να σε κάνει να ξυπνήσεις και να καταλάβεις πως όντως το ζεις.
Είναι παράλογο, δηλαδή, να ενθουσιαστείς, να αναζωογονηθεί το μέσα σου, να ερωτευτείς μέσα σε μία μέρα; Κι αν η απάντηση είναι «ναι», ο αντίλογος θα πει πως μοιάζει παράλογο, γιατί ο ίδιος ο έρωτας είναι ακραίος και παράλογος. Έρχεται στα ξαφνικά και διαλύει, σε αποσυντονίζει, αλλά σ’ αρέσει. Και μπράβο σου που σ’αρέσει.
Έτσι, ακόμη και μια συνηθισμένη κι ανιαρή μέρα της καθημερινότητάς σου, μπορεί να γίνει μοναδική κι υπέροχη. Κι έτσι να συνεχίζουν να είναι κι οι υπόλοιπες.
Τι λες; Θα το ζήσεις;
Συντάκτης: Ανδριάνα Νίκου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Ανδριάνα Νίκου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη