Είναι εκείνη η γυναίκα, που επέλεξε να είναι γενναία και ξεχωριστή...

Γράφει η Σταυρούλα Μαστέλλου

Εκείνη η γυναίκα που μέσα από τις πίκρες φωτοσύνθεσε τη λάμψη της. Σα τη προσπεράσεις τυχαία στο δρόμο ή για λίγο τύχει να ακούσεις τη φωνή της, σαγηνεύεσαι. Ούτε εσύ ξέρεις τι σε αποσβόλωσε. Μα τα μαγνητικά πεδία σε καλούν προς το μέρος της.

Δεν χόρτασες αυτή τη μικρή συναναστροφή. Θέλεις να γευτείς λίγο ακόμα από το πολύ της. Ένα “πολύ” που έλιωσε για να το χτίσει. Έλιωσε να δουλεύει στα “γιαπιά” της ζωής χωρίς βογγητά αναθεματισμών. Γιατί ήξερε καλά πως είναι ένας παροδικός τυφώνας. Οι πλημμύρες την άρπαξαν βιαιοπραγώντας στη ψυχή της. Μία σφοδρότητα απύθμενων “κεραυνών” μακέλεψαν αλύπητα το σώμα της. Κι όμως εκείνη ήξερε. Κι αν δεν ήξερε , έμαθε!

Έμαθε να επιβιώνει σαν παλαιστής σε πρωτάθλημα αγώνων πάλης. Γιατί γνώριζε πολύ καλά πως είχε παρέα μόνο τον εαυτό της. Ήταν η ίδια που θα την αναστήλωνε. Ήταν η ίδια που θα μαχόταν για την κυριαρχία στου εχθρού το χτύπημα. Έκλεισε τα δάχτυλά της, γροθιά. Έφερε τα χέρια μπροστά στο στήθος και ξεκίνησε να επιτίθεται σε ότι της χαράκωσε το πνεύμα. Δεν ήθελε να πνιγεί, ούτε άδοξα να ξεβραστεί. Ήθελε στα ίσα την αναμέτρηση με τον εισβολέα στη ζωή της. 

Αυτά τα αντρίκια κάκαλα που λίγες κατέκτησαν χύνοντας γαλόνια ιδρώτα και τώρα σα στέκονται εμπρός σου, αναβλύζουν μία ελευθερία αγοροκόριτσου.

Αναβλύζουν μία διαχέουσα δυναμική σβησμένη μες την ταπείνωση της γνώσης του μάρνασθε. Είναι εκείνη η γυναίκα που βαστάζοντας το λαβωμένο στέρνο περιέδεσε τη πληγή και προχώρησε σέρνοντας το πονεμένο πόδι προς τη προσωπική της δόξα. Ενδεδυμένη με τη πανοπλία της ψυχής αψήφησε τα πυρά της ζωής αντιστεκόμενη με νύχια και με δόντια. Είχε στόχο. Τον απώτερο στόχο του ευ ζην. Μα γνώριζε πως για να επιτευχθεί χρειάζεται ανυπότακτη καρδιά. Ακατάβλητο πνεύμα που κοντραρίζεται τον άνεμο κι σαν συμφιλιωθεί μαζί του εναρμονίζεται με το φύσημα του.

Είναι η γυναίκα που σε πλησιάζει μ’ ένα διάπλατο χαμόγελο στο πρόσωπο της γιατί έμαθε πως είναι να χάνεται. Θα σου πει καλημέρα που θα αντηχήσει σαν ηχώ γιατί ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει να μην στο εύχεται κανείς. Στο καλημέρα της θα στείλει κύματα ελπιδοφόρας ευτυχίας ταρακουνώντας τη καρδιά σου. Στη χειραψία της θα σε στριμώξει μες τη ρωμαλέα της παλάμη γιατί ένιωσε πως είναι η αίσθηση της σκισμένης γροθιάς.
Είναι εκείνη η γυναίκα που θα αδιαφορήσει για τα κουτσομπολιά του κόσμου συνεχίζοντας απτόητη τα τρελά της. Ακολουθεί τη παρορμητικότητα πους της ορίζει η καρδιά της κι εκεί αφήνεται βιώνοντας το τώρα. 

Θα σκαρφαλώσει στο κουρασμένο δέντρο της πόλης για να αγναντέψει άλλη μία φορά τον μπλε ουρανό προσεγγίζοντα ς ακόμα πιο κοντά. Θα πει δύο λέξεις αγάπης σε ένα άγνωστο, σα παρατηρήσει μία θετική αύρα, γιατί έχει νιώσει την απουσία του φιλοφρονητικού λόγου. Θα ξαπλώσει στο καταπράσινο γρασίδι που αντανακλά την αγάπη του ηλίου γιατί γνωρίζει τι σημαίνει να σπάζεις ερεβώδη τσιμέντα. Θα σε χαϊδέψει στον ώμο τρυφερά, χωρίς να υπάρχει η οικειότητα, διότι αισθάνθηκε την απουσία της και τώρα τη δωρίζει απλόχερα.

Είναι η γυναίκα που θα σε κοιτάξει κατάματα με επιβλητικό βλέμμα και θα σου φανερώσει την αλήθεια της χωρίς προσποιήσεις και επικαλύψεις του πόνου ή των αιχμηρών της γωνιών ,που ακόμα μπορούν να κόψουν σα μαχαίρι, αν ξυπνήσεις το “τέρας” που την ανέστησε. Ένα τέρας που το προσκύνησε όταν την κράτησε ζωντανή και το έθαψε όταν πάτησε γη.

Αν δεν αντέχεις την ευθύτητα που τη διακατέχει , τις ξεκάθαρες σχέσεις που χτίζει , τα σταράτα και ατόφια λόγια που ξεστομίζει, τα αδιαπραγμάτευτα θέλω της αλλά και τις παράλογες εκπτώσεις της τότε μη τη προκαλείς! Αν δεν φαντάζεσαι φωτιές με κάρβουνα μη παίζεις! Αυτή η γυναίκα είναι κάρβουνο. Καίει αδιαλείπτως! Βράζει το αίμα της για το living και δεν επιτρέπει σε κανέναν να της το ελαχιστοποιήσει!! Αν είσαι κάτι λιγότερο στο χιλιοστό της ορμητικότητας και της θετικότητα της, θα δειλιάσεις στην αστείρευτη ενέργειά της!

Είναι η γυναίκα που θα δώσει, θα σε σεβαστεί αλλά αν διαπιστώσει κάτι λιγότερο από προθυμία για ανάστημα δεν θα ασχοληθεί…! Είναι εκείνη που της στρώνουν κόκκινο χαλί μα διακριτικά το μαζεύει. Τα εύσημα τα έλαβε από τον εαυτό της δεν θέλει δημοσιότητες. Θέλει τα πολλά που αποκτήθηκαν από τα λίγα!

Πηγή
http://www.loveletters.gr