Παράδεισος και κόλαση οι επιλογές σου μάτια μου!

Γράφει η Χριστίνα Ρογκάκου

Οι άνθρωποι είναι έλλογα όντα, όπως έχει τεκμηριωθεί από τους φιλοσόφους μέχρι και σήμερα. Κάτι που συνεπάγεται πως έχουμε κρίση και λογική για τις επιλογές μας και οτιδήποτε μας περιστοιχίζει. Εμείς αποφασίζουμε βάσει των συναισθημάτων μας και των αναγκών μας. Οι άλλοι, που μας περιβάλλουν θα παίξουν δευτερεύοντα ρόλο στις επιλογές μας και θα ανακατευτούν ανάλογα με το περιθώριο που θα τους αφήσουμε. Έτσι λοιπόν όπως λέει και η λαϊκή θυμοσοφία «εμείς κρατάμε το μαχαίρι, εμείς και το καρπούζι» στην ζωή μας.

Έτσι ορίζουμε την ροή της μαγικής κλωστούλας που βαδίζουμε πάνω της. 

Αν με ρωτήσεις προσωπικά θα σου πω, πως σχεδόν πάντα οι επιλογές μου βαδίζουν με οδηγό την καρδιά μου. Έχω λυγίσει πολλές φορές εξαιτίας τους κι άλλες έχω νοιώσει πολύ όμορφα με αυτές. Το μόνο σίγουρο είναι όμως, πως ότι αποτέλεσμα κι αν μου έφεραν τις απόλαυσα στο ζενίθ τους, γιατί ήταν δικές μου. Τις αγάπησα και τις αγκάλιασα με όλο μου το είναι. Με οδήγησαν σε όμορφα και δύσβατα μονοπάτια ταυτόχρονα. Είχαν να μου προσφέρουν μαγεία και μαθήματα. Και ξέρεις πιο είναι το σπουδαιότερο από όλα; Το ότι πάντα μέσα μου, μου αφήνουν ένα χαμόγελο και αναμνήσεις. 

Ίσως τώρα αυτές άλλους ανθρώπους γύρω μου να τους ενόχλησαν, να τους δυσαρέστησαν και κάποιους να τους ευχαρίστησαν. Στενάχωρο για αυτούς που τις έκριναν αρνητικά. Μα από ένα σημείο και μετά είναι αναγκαίο, αν εμείς οι ίδιοι θέλουμε να είμαστε ισορροπημένοι, να σεβόμαστε και να ακολουθούμε τα θέλω μας.

Έκανα λοιπόν, κάνω και θα κάνω και στο μέλλον τις επιλογές που επιβάλλει η ψυχή και η καρδιά μου. Το μόνο που αποφεύγω είναι να επιβαρύνουν κάποιον άλλο. Αλλά από κει και έπειτα θα τις ζήσω στο απόλυτο τους. Τις αγαπώ! Μα αυτό που θα τις κάνει πάντα να ξεχωρίζουν μέσα μου είναι ο παράδεισος και η κόλαση μου που έρχονται σε πλήρη «αρμονία» όσον αφορά αυτές.

Πηγή
http://www.loveletters.gr