Θέλει δύναμη να μπορείς να φύγεις. Να μπορείς να φύγεις την κατάλληλη στιγμή. Να μπορείς να φύγεις, όταν βλέπεις ότι δεν χώρας. Ότι περισσεύεις. Να μπορείς να φύγεις και ας ξέρεις ότι θα πονέσεις, ότι θα πονέσει, ότι θα πονέσουν όλα σας.
Θέλει δύναμη να μπορείς να φύγεις, γιατί το νιώθεις, γιατί βλέπεις ότι όλα εκεί οδηγούν.
Θέλει δύναμη να κοιτάζεις κατάματα την αλήθεια και να την κατανοείς. Να μην κλείνεις τα μάτια, να μην εθελοτυφλείς. Να αντιλαμβάνεσαι, ότι ο άλλος δεν είναι πια εκεί και ας δηλώνει έτσι.
Θέλει δύναμη να κοιτάζεις κατάματα την αλήθεια και να την κατανοείς. Να μην κλείνεις τα μάτια, να μην εθελοτυφλείς. Να αντιλαμβάνεσαι, ότι ο άλλος δεν είναι πια εκεί και ας δηλώνει έτσι.
Θέλει δύναμη να μπορείς να πεις το όχι, να το φωνάξεις δυνατά, σε ό,τι σε μειώνει, σε ότι δεν σε καλύπτει, σε ότι δεν είναι επιλογή σου.
Θέλει δύναμη να μπορείς να κάνεις εσύ επιλογές για την ζωή σου, να τις υποστηρίζεις και να μην δέχεσαι ότι ο άλλος σου σερβίρει ως μοναδική προοπτική.
Θέλει δύναμη να μπορείς πάντα να φεύγεις από το λίγο, το ημίμετρο, το μίζερα δοσμένο, γιατί πολύ απλά δεν είναι αυτό που ζητάς εσύ για σένα.
Θέλει δύναμη η μοναξιά και ο μη συμβιβασμός.
Θέλει δύναμη να κλείσεις μια πόρτα, χωρίς να μπεις στον πειρασμό να βγάλεις το αντικλείδι την δύσκολη ώρα.
Θέλει δύναμη να κλείσεις μια πόρτα, χωρίς να μπεις στον πειρασμό να βγάλεις το αντικλείδι την δύσκολη ώρα.
Θέλει ψυχή να φεύγεις με το κεφάλι ψηλά, χωρίς εξηγήσεις, χωρίς “ναι μεν, αλλά”.
Χωρίς θόρυβο.
Είναι αξιοπρέπεια και ευγένεια ψυχής η ησυχία.
Είναι αξιοπρέπεια και τιμή σ’ αυτά που έζησες το “χωρίς λόγια”.
Πηγή
http://www.loveletters.gr
Πηγή
http://www.loveletters.gr
