Μερικά βιβλία γράφονται σε γλώσσα ωμή. Όχι πεζή. Ωμή σε σημείο αισχρότητας. Είναι εκείνα τα βιβλία που δεν τα αντέχουν όλοι. Κάποιους τους ενοχλούν. Λείπει η καλαισθησία από τα βιβλία αυτά. Η κουλτούρα. Είναι γραμμένα από ανθρώπους που δεν έμαθαν ποτέ, πώς είναι να τα υπογράφεις σου με πένες φτιαγμένες από χρυσό, πανάκριβες και διακοσμημένες με καθωσπρεπισμό.
Έχουν μάθει αυτοί οι άνθρωποι να φτύνουν αιχμηρά κομμάτια από αλήθεια, που άλλους τους πληγώνουν κι άλλους πάλι τους τραυματίζουν θανάσιμα. Είναι επειδή αυτοί οι άνθρωποι δεν έμαθαν να αντικρίζουν την αλήθεια κατάματα. Κι αυτά τα συγγράμματα, συνήθως κρύβουν αυτό, που όλοι οι φανατικοί του κινήματος του καθωσπρεπισμού, μισούν να κοιτάζουν. Ξέρεις τι είναι αυτά τα ξεράσματα ωμής αλήθειας; Τίποτα παραπάνω από έναν καθρέφτη.
Κάτσε τώρα να μου πεις, αφού πρώτα με αποκαλέσεις κομμουνιστή, άθεο, ονειροπόλο, εθνικιστή, ή επαναστάτη γιαλαντζί, ό,τι σε βολεύει καλύτερα (μιας και η λογοκρισία ακόμα δε χρεώνεται) τι είναι αυτό που βλέπεις μέσα σε αυτόν τον καθρέφτη.
Εάν ήδη σε εκνεύρισα, μη συνεχίζεις την ανάγνωση. Πάτα το κόκκινο “χι”, επάνω δεξιά στην οθόνη και δες κάτι άλλο, γιατί αυτό το κείμενο θα μπορούσε να είναι ένα από τα κεφάλαια ενός τέτοιου βιβλίου. Ξεκινάω λοιπόν και συνεχίζεις με δική σου ευθύνη, και μην πει κανείς ότι δεν τον προειδοποίησα.
Στη φωτογραφία-εξώφυλλο του κειμένου, απεικονίζεται μια γυναίκα από κάποια φυλή ιθαγενών της Λατινικής Αμερικής. Στην αριστερή πλευρά κρατάει το παιδί της, το οποίο προφανώς δεν έχει ακόμα απογαλακτιστεί. Από τη δεξιά, ένα μωρό αγριογούρουνο, το οποίο ορφάνεψε έπειτα από ανθρώπινη παρέμβαση λαθροκυνηγών, καλύπτει τις διατροφικές του ανάγκες χάρη στο μητρικό γάλα της συγκεκριμένης γυναίκας, η οποία αποτέλεσε ζωοδόχο πηγή για το τυχερό, ή άτυχο θηλαστικό (διαλέγετε και παίρνετε, τι από τα δύο θεωρείται πως είναι), το οποίο ξέφυγε από τα πυρά των λαθροκυνηγών και κατάφερε να υιοθετηθεί και να εξασφαλίσει την τροφή του, ωσότου είναι σε θέση να τραφεί μόνο του.
Ο σεξιστής, που το μόνο που αντίκρισες στη φωτογραφία, ήταν μια καθόλου καλλίγραμμη γυμνή γυναικά, η οποία χάλασε την αισθητική σου με το θηλασμό του μωρού αγριόχοιρου, αποχώρησε από τώρα. Διαθέτεις νοημοσύνη κατώτερη του Νεάντερταλ και άδικα σου τρώω το χρόνο. Άνοιξε το instagram, καυλάντισε με πέντε-έξι κοράσια που περνούν τη μισή μέρα ποζάροντας για να συλλέξουν like και χυδαία σχόλια κι έπειτα, μπες σε κάποιο μη συνδρομητικό site με πορνό και αυνανίσου, για να ξεχάσεις τη φρικαλεότητα που βομβάρδισε την κοσμοθεωρία σου. Οι υπόλοιποι, συνεχίστε κι αν δεν έχετε αντίρρηση, ας παίξουμε ένα παιχνίδι.
Ξέρεις, κάποιες φορές δεν αρκεί να διατυμπανίζεις το μέγεθος της ανθρωπιάς σου και των ηρωικών σου κατορθωμάτων ως προς το σύνολο. Αναλογίσου απλά αν θα ήσουν ικανός για κάτι ανάλογο. Πριν πας για να εξομολογηθείς, ότι κουτσομπόλεψες και διέβαλες τον πλησίον σου, για να επαναλάβεις το ίδιο λίγες ώρες αφότου πάρεις άφεση αμαρτιών, αναρωτήσου αν θα μπορούσες να υπάρξεις η κοπέλα της φωτογραφίας. Και μη βιαστείς να πεις ένα βαρύγδουπο, ναι.
Εάν ήδη σε εκνεύρισα, μη συνεχίζεις την ανάγνωση. Πάτα το κόκκινο “χι”, επάνω δεξιά στην οθόνη και δες κάτι άλλο, γιατί αυτό το κείμενο θα μπορούσε να είναι ένα από τα κεφάλαια ενός τέτοιου βιβλίου. Ξεκινάω λοιπόν και συνεχίζεις με δική σου ευθύνη, και μην πει κανείς ότι δεν τον προειδοποίησα.
Στη φωτογραφία-εξώφυλλο του κειμένου, απεικονίζεται μια γυναίκα από κάποια φυλή ιθαγενών της Λατινικής Αμερικής. Στην αριστερή πλευρά κρατάει το παιδί της, το οποίο προφανώς δεν έχει ακόμα απογαλακτιστεί. Από τη δεξιά, ένα μωρό αγριογούρουνο, το οποίο ορφάνεψε έπειτα από ανθρώπινη παρέμβαση λαθροκυνηγών, καλύπτει τις διατροφικές του ανάγκες χάρη στο μητρικό γάλα της συγκεκριμένης γυναίκας, η οποία αποτέλεσε ζωοδόχο πηγή για το τυχερό, ή άτυχο θηλαστικό (διαλέγετε και παίρνετε, τι από τα δύο θεωρείται πως είναι), το οποίο ξέφυγε από τα πυρά των λαθροκυνηγών και κατάφερε να υιοθετηθεί και να εξασφαλίσει την τροφή του, ωσότου είναι σε θέση να τραφεί μόνο του.
Ο σεξιστής, που το μόνο που αντίκρισες στη φωτογραφία, ήταν μια καθόλου καλλίγραμμη γυμνή γυναικά, η οποία χάλασε την αισθητική σου με το θηλασμό του μωρού αγριόχοιρου, αποχώρησε από τώρα. Διαθέτεις νοημοσύνη κατώτερη του Νεάντερταλ και άδικα σου τρώω το χρόνο. Άνοιξε το instagram, καυλάντισε με πέντε-έξι κοράσια που περνούν τη μισή μέρα ποζάροντας για να συλλέξουν like και χυδαία σχόλια κι έπειτα, μπες σε κάποιο μη συνδρομητικό site με πορνό και αυνανίσου, για να ξεχάσεις τη φρικαλεότητα που βομβάρδισε την κοσμοθεωρία σου. Οι υπόλοιποι, συνεχίστε κι αν δεν έχετε αντίρρηση, ας παίξουμε ένα παιχνίδι.
Ξέρεις, κάποιες φορές δεν αρκεί να διατυμπανίζεις το μέγεθος της ανθρωπιάς σου και των ηρωικών σου κατορθωμάτων ως προς το σύνολο. Αναλογίσου απλά αν θα ήσουν ικανός για κάτι ανάλογο. Πριν πας για να εξομολογηθείς, ότι κουτσομπόλεψες και διέβαλες τον πλησίον σου, για να επαναλάβεις το ίδιο λίγες ώρες αφότου πάρεις άφεση αμαρτιών, αναρωτήσου αν θα μπορούσες να υπάρξεις η κοπέλα της φωτογραφίας. Και μη βιαστείς να πεις ένα βαρύγδουπο, ναι.
Σκέψου ότι το αγριογούρουνο της φωτογραφίας θα μπορούσε να είναι ένα προσφυγόπουλο, με άλλο χρώμα, άλλη μυρωδιά και άλλη θρησκεία από εσένα. Τώρα, τι λες; Θα μπορούσες; Αν όχι απέτυχες παταγωδώς στην πιο απλή δοκιμασία. Είχες δύο χιτώνες, μα το τεράστιο μέγεθος της ανθρωπιάς σου, δε σου επέτρεψε να μοιραστείς κανέναν από αυτούς.
Κοιτιέσαι ακόμα στον καθρέφτη χωρίς να ντρέπεσαι για την εξέλιξη σου, στο σύγχρονο πολιτισμό; Δίνεις ο ίδιος συγχωροχάρτι στον εαυτό σου, επειδή οι μετανάστες και οι αλλόθρησκοι, ήρθαν με σκοπό να σου κλέψουν την παρτίδα και να πολεμήσουν τη θρησκεία σου;
Σκατά φίλε. Όλα αυτά που λες, είναι σκατά και είναι πιο κρίμα αν τα πιστεύεις κιόλας, και δεν τα λες απλά για να δικαιολογήσεις το γεγονός ότι έγινες μισάνθρωπος και ρατσιστής.
Ωραία, και τώρα φτάνουμε στην αντίφαση, που το κοντό σου το μυαλό δημιούργησε και δε σου επιτρέπει να δώσεις απάντηση, διότι στο τέλος, εσύ θα πονέσεις. Αν με πεις αριστερό επειδή παίρνω το μέρος κάθε αδύναμου, ανεξαρτήτου χρώματος, εθνικότητας και θρησκείας, θα σου θυμίσω ότι αριστερός και ευσεβής χριστιανός, είναι δυο έννοιες που δεν τέμνονται σε κανένα σημείο του ηλιακού συστήματος. Ασ’ το ρε φίλε, μην το κουράζεις. Είμαι πολύ πιο ευσεβής από εσένα, διότι σου θυμίζω την πιο σημαντική φράση που αποτυπώνει μέσα από δύο λέξεις, το αληθινό νόημα του Χριστιανισμού: Αγαπάτε αλλήλους.
Ξεχάσαμε να αγαπάμε. Ξεχάσαμε να βοηθάμε. Καταποντιστήκαμε από το μίσος της ξενοφοβίας, της ομοφοβίας, του ρατσισμού και λησμονήσαμε τι εστί “Έλληνας”, με την ευρεία έννοια. Βάλαμε το “εγώ” μας πάνω απ’ όλους κι από όλα και όταν έρχεται η στιγμή της αυτοκριτικής ή της εξομολόγησης, ξεχνάμε όσα πραγματικά μας μετατρέπουν σε απολίτιστα όντα και θυμόμαστε, τις λίγες φορές που κάναμε και από μια πράξη αγάπης, έτσι για την αλλαγή ή εντυπωσιασμό… για να μας αντέχει η συνείδησή μας, όταν κοιτάμε στα μάτια, εκείνο το ορφανό, ανυπεράσπιστο αγριογούρουνο, το οποίο θα είχε πεθάνει, ώστε εγώ κι εσύ να φάμε “μπριτζόλα-αγριόχοιρου”.
Πάλι καλά, υπάρχουν κι εκείνοι οι άκομψοι, άγριοι ιθαγενείς, που θα περιθάλψουν κάθε μικρό, ανυπεράσπιστο ορφανό, θεωρώντας το χρέος τους και απολύτως αυτονόητο, κι εν αγνοία τους κρατούν, έστω και σε κωματώδη κατάσταση, την ελπίδα ζωντανή σε αυτόν τον θλιβερό κόσμο…
Πηγή
http://metaximas.org
Ωραία, και τώρα φτάνουμε στην αντίφαση, που το κοντό σου το μυαλό δημιούργησε και δε σου επιτρέπει να δώσεις απάντηση, διότι στο τέλος, εσύ θα πονέσεις. Αν με πεις αριστερό επειδή παίρνω το μέρος κάθε αδύναμου, ανεξαρτήτου χρώματος, εθνικότητας και θρησκείας, θα σου θυμίσω ότι αριστερός και ευσεβής χριστιανός, είναι δυο έννοιες που δεν τέμνονται σε κανένα σημείο του ηλιακού συστήματος. Ασ’ το ρε φίλε, μην το κουράζεις. Είμαι πολύ πιο ευσεβής από εσένα, διότι σου θυμίζω την πιο σημαντική φράση που αποτυπώνει μέσα από δύο λέξεις, το αληθινό νόημα του Χριστιανισμού: Αγαπάτε αλλήλους.
Ξεχάσαμε να αγαπάμε. Ξεχάσαμε να βοηθάμε. Καταποντιστήκαμε από το μίσος της ξενοφοβίας, της ομοφοβίας, του ρατσισμού και λησμονήσαμε τι εστί “Έλληνας”, με την ευρεία έννοια. Βάλαμε το “εγώ” μας πάνω απ’ όλους κι από όλα και όταν έρχεται η στιγμή της αυτοκριτικής ή της εξομολόγησης, ξεχνάμε όσα πραγματικά μας μετατρέπουν σε απολίτιστα όντα και θυμόμαστε, τις λίγες φορές που κάναμε και από μια πράξη αγάπης, έτσι για την αλλαγή ή εντυπωσιασμό… για να μας αντέχει η συνείδησή μας, όταν κοιτάμε στα μάτια, εκείνο το ορφανό, ανυπεράσπιστο αγριογούρουνο, το οποίο θα είχε πεθάνει, ώστε εγώ κι εσύ να φάμε “μπριτζόλα-αγριόχοιρου”.
Πάλι καλά, υπάρχουν κι εκείνοι οι άκομψοι, άγριοι ιθαγενείς, που θα περιθάλψουν κάθε μικρό, ανυπεράσπιστο ορφανό, θεωρώντας το χρέος τους και απολύτως αυτονόητο, κι εν αγνοία τους κρατούν, έστω και σε κωματώδη κατάσταση, την ελπίδα ζωντανή σε αυτόν τον θλιβερό κόσμο…
Πηγή
http://metaximas.org
