Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2019

Να θυμάσαι πως για σένα, θα υπάρχεις πάντα εσύ...

Γράφει η Θο.

Εσύ ναι. Σε σένα μιλάω. Είσαι εσύ και είσαι για σένα. Και αλήθεια είναι τόσο γαμάτο που έχεις έναν ολόκληρο εαυτό για πάρτη σου και μόνο. Ξέρεις; Άσχετα με το πόσους ανθρώπους έχεις δίπλα σου ή μέσα σου, ένα μόνο άτομο έχει πραγματική σημασία για σένα. Και αυτό το άτομο είσαι εσύ. Γιατί αν δεν προσέξεις εσύ τον εαυτό σου, δε θα το κάνει κανένας άλλος.

Και μην μπερδευτείς. Δε λέω να κοιτάς μόνο τον εαυτό σου. Δε λέω να αγαπάς μόνο αυτόν. Ούτε να απαιτείς να είσαι το επίκεντρο της προσοχής σαν κανένας εγωιστής. Όχι! Γιατί τότε, φίλε μου θα καταλήξεις μόνος σου. Και δε νομίζω να το θέλεις αυτό. Έτσι; Εξάλλου, κανείς ποτέ δεν έζησε ευτυχισμένος όντας μόνος του, χωρίς να αγαπά και να αγαπιέται (τουλάχιστον όχι για πάντα).

Απλά να. Μην τον ξεχνάς τον εαυτό σου. Μην τον αφήσεις ποτέ πίσω να δίνεται και να χαρίζεται για τους άλλους. Μην του επιτρέψεις να κάτσει στην άκρη και να χαζεύει από μακριά τις ζωές των άλλων χωρίς να έχει αυτός ζωή. Μην του το κάνεις αυτό.
Δε χρωστάς τίποτα σε κανέναν, μωρέ. Και αυτό βάλτο καλά στο μυαλό σου. Στον μοναδικό άνθρωπο που χρωστάς τα πάντα είσαι εσύ ο ίδιος. Σε σένα χρωστάς και τα χαμόγελα και την ευτυχία και την αγάπη και όλα. Ένα ζευγάρι μάτια έχει σημασία να είναι “χαμογελαστά” και αυτό είναι τα μάτια σου.


Δεν είναι κακό να αγαπάς και εσένα, ξέρεις. Να σε νοιάζεσαι. Να σε προσέχεις. Να προσπαθείς να είσαι ολόκληρος άνθρωπος. Να μην έχεις ανάγκη από άλλα μισά. Το επίκεντρο δεν είναι οι άλλοι, οι δικοί σου ή και όχι. Πρώτα πρώτα το επίκεντρο πρέπει να είσαι εσύ και έπειτα οι άλλοι.
Από σένα ξεκινούν όλα, εξάλλου. Από σένα ξεκινούν και σε σένα τελειώνουν. Ναι και οι άλλοι είναι σημαντικοί δε λέω, αλλά τι αξία θα είχε να έχεις όλους τους ανθρώπους δικούς σου αν έχεις χάσει τον εαυτό σου; Σε ρωτώ!

Γίνε ολόκληρος για σένα. Αγάπα για σένα. Δώσε για σένα. Χαμογέλα για σένα. Γίνε δυνατός για σένα. Γίνε και αδύναμος, αν θες, για σένα όμως. Νιώσε για σένα. Μίλα για σένα. Αγκάλιασε εσένα. Κάνε όμορφες σκέψεις για σένα. Δες εσένα…. Και έπειτα να κάνεις όλα τα παραπάνω για τους άλλους.

Μόνο εσύ ξέρεις τι πέρασες. Από τι επιβίωσες. Ποιους φόβους κοίταξες κατάματα και είπες “Δε σε φοβάμαι, ρε.”
Εσύ τα ξέρεις καλύτερα από οποιονδήποτε δικό σου άλλον. Και εσύ οφείλεις να σε φροντίσεις περισσότερο.


Και μπορεί να μην τα έκανες όλα μόνος σου. Από κάποιους πήρες δύναμη. Μαζί σου, ναι. Δεν αντιλέγω. Όμως η δύναμη αυτή ερχόταν εξαρχής από μέσα σου. Εσύ ήσουν εξαρχής ο δυνατός για σένα και όχι οι άλλοι. Οι άλλοι απλά σε έκαναν να δεις καθαρά τη δύναμή σου. Γιατί αν δεν ήθελες από μόνος σου να σωθείς τώρα δε θα διάβαζες αυτές τις γραμμές.

Σου αξίζουν όμορφα πράγματα. Σου αξίζει η ευτυχία. Αυτό κράτα για κλείσιμο. Εντάξει;
Τώρα πήγαινε στον καθρέφτη, χαμογέλασε στα μάτια που σε κοιτούν γεμάτα ανυπομονησία και πες ένα μεγάλο ευχαριστώ στον εαυτό σου που ήταν εκεί κάθε φορά που έπεφτες να σε σηκώνει και να σε συγχωρεί.


Να βλέπεις την πραγματικότητα. Μην τη φοβάσαι. Το ότι είσαι ο πιο σημαντικός δικός σου άνθρωπος δε θα φέρει τη μοναξιά. Ό,τι κάνεις το κάνεις για σένα. Και ό,τι είσαι πάλι για σένα είναι. Πρόσεχε, λοιπόν, μην μπερδευτείς. Να είσαι εσύ για σένα στην καλύτερη σου εκδοχή και μετά να είσαι ο ίδιος εσύ για τους άλλους.

Πηγή