Κυριακή 5 Μαΐου 2019

Τι γεύση έχουν οι αναμνήσεις σου;

Της Κικής Τσιντζόγλου.

Οι αναμνήσεις μοιάζουν με σκιές που τις κουβαλάμε πάντα μέσα μας αλλά μπορούμε να τις συναντήσουμε τυχαία στο δρόμο μας. Μια εικόνα αρκεί για να ανασύρουμε χιλιάδες μνήμες και συναισθήματα από μέσα μας.

Βλέπεις ένα πράσινο θρανίο και θυμάσαι το άγχος που είχες πριν την εξεταστική. Θυμάσαι τους χτύπους της καρδιάς σου και το μπέρδεμα που υπήρχε μέσα στο κεφάλι σου. Το μόνο που ήθελες ήταν να τα πας καλά και να γράψεις το πολυπόθητο βαθμό, ο οποίος θα σου επιτρέψει να περάσεις στη σχολή που θέλεις. Δεν αντέχεις τη πίεση που σου δίνει το σώμα σου. Τα χέρια σου τρέμουν και ο ιδρώτας κυλά σε όλο σου το κορμί. Δεν μπορείς να κοιμηθείς ούτε να συγκεντρωθείς. Δεν μπορούσες να μην αγχωθείς. Αυτή τη γεύση θα τη θυμάσαι για πάντα.

Πικρές, ξινές, γλυκές και αλμυρές γεύσεις ακονίζουν τη μνήμη μας και το στόμα μας ξεκινά να εξιστορεί τις γεύσεις, που έχει δοκιμάσει στη διάρκεια της ζωής του.

Πάντα θα θυμάσαι τη γεύση που σου άφησε ο πρώτος του έρωτας και η πρώτη σου δουλειά. Θυμάσαι τη στεναχώρια και το θυμό που ένιωσες όταν ο έρωτας σου σε εγκατέλειψε. Θυμάσαι την αδικία που ένιωσες όταν το αφεντικό σου σε υποτίμησε και σε πρόσβαλλε.

Ο χρόνος βλέπεις κοιτάει πάντα μπροστά. Ο άνθρωπος όμως πάντα θέλει να κοιτάει πίσω. Θέλει να δει τι έγινε , ποιο είναι το παρελθόν του. Πως ξεκίνησε, με ποιους ταξίδεψε, ποιους άφησε, ποιους πλήγωσε και τα μαθήματα που πέρασε.

Στην αρχή ήσουν μαθητής, μετά φοιτητής και τώρα ενήλικας.

Θυμάσαι τους συμμαθητές σου, τους συμφοιτητές σου και τώρα βλέπεις τους συνεργάτες σου. Το κάθε τέλος σου ακολουθείται από μία νέα αρχή. Βλέπεις τον εαυτό σου να κάνει κύκλους. Αυτοί οι κύκλοι αποτελούν τις αναμνήσεις σου.

Περίεργη υπόθεση η ανάμνηση.

Σου αφήνει γεύσεις και μόνο όταν ο χρόνος περάσει καταλαβαίνεις την αξία τους.

Έρχονται στο μυαλό σου στιγμιαία και αυθόρμητα.

Χωρίς να καταβάλλεις τη παραμικρή προσπάθεια.

Μπορεί να είναι μία λέξη, μία εικόνα, ένα μέρος ή μια μοναδική φωτογραφία.

Το μυαλό αρχίσει και κάνει τη δική του διαδρομή στο παρελθόν.

Ταξιδεύει εκεί και ανασύρει μνήμες, συναισθήματα εικόνες και πολλά πρόσωπα.

Σε αυτό το μέρος τα γεγονότα έχουν υποστεί επεξεργασία.

Οι μνήμες πάντα επιστρέφουν και διαφωτίζουν το παρόν μας. Είναι πάντα παρούσες καθώς το μυαλό μας κάνει φλας μπακ και θυμάται τα γεγονότα που τον σημάδεψαν.

Παρεμβαίνουν στο παρόν μας κα το επηρεάζουν.

Ποτέ δεν θυμόμαστε με ακρίβεια μία εμπειρία αλλά πάντα θυμόμαστε τη γεύση που μας άφησε.


Πηγή
https://www.anapnoes.gr