Κοιτάζοντας κάτι παλιές μου φωτογραφίες συνειδητοποίησα πως οι περισσότερες είναι φωτογραφίες με αγκαλιές. Αγκαλιές με συγγενείς,με δικούς μου ανθρώπους, με γονείς,φίλους,με αδυναμίες. Αγκαλιές με ζώα,με αντικείμενα. Αγκαλιές και χαμόγελα σε κάθε σελίδα του άλμπουμ που γύριζα. Αγκαλιές με ανθρώπους που έχουν φύγει απ'τη ζωή, με άλλους που χαθήκαμε απότομα και άλλους που συνεχίζουμε μαζί. Τόσες στιγμές ευτυχίες για εκείνους και εμάς.
Κι έτσι μου έρχονται στο μυαλό σήμερα,οι μέρες που περνάω αγκαλιάζοντας αυτούς που αγαπώ και η επιθυμία μου, να αγκαλιάσω εκείνους που δεν πρόλαβα να τους αγκαλιάσω μια τελευταία φορά,εκείνους που αργότερα μαλώσαμε,χαθήκαμε,απομακρυνθήκαμε.
Η έννοια μιας αγκαλιάς. Το νόημα της τόσο μεγάλο. Υπήρξαμε τόσο ευτυχισμένοι σ'αυτές τις αγκαλιές που τις φωτογραφίσαμε αργότερα,της βάλαμε σε κορνίζα,σε άλμπουμ,τις φυλάξαμε στον υπολογιστή μας,τις σκίσαμε,τις κάψαμε, τις πετάξαμε. Τόσο όμορφες στιγμές,τόσα πολλά χαμόγελα.
Μια υπόσχεση έδωσα στον εαυτό μου,κοιτάζοντας και ξανακοιτάζοντας αυτές τις φωτογραφίες. Να μη σταματήσω να αγκαλιάζω ποτέ, αυτούς που αγαπώ. Τους δικούς μου αποκλειστικά ανθρώπους. Που κάθε μέρα μοιραζόμαστε λύπες,χαρές,φρίκες,δάκρυα χαράς,λύπης.
Που βοηθάμε ο ένας τον άλλο,που αγγιζόμαστε. Κι αν με κάποιους χαθήκαμε ποτέ να μην ξεχνάμε πως κάποτε νιώσαμε τόση αγάπη,που κουμπώσαμε τα κορμιά μας και ευχαριστηθήκαμε τόσο,που το παγώσαμε να μείνει η στιγμή χαραγμένη.
Να αγκαλιάζεστε και να το ευχαριστιέστε φίλοι μου. Να παγώνετε τις στιγμές,να τις έχετε πάντα μαζί σας φυλαγμένες,γιατί το αύριο είναι απρόβλεπτο. Τόσο όμορφες οι αγκαλιές. Τόσο όμορφα τα χαμόγελα. Και να μην ξεχνάτε πως υπάρχουν άνθρωποι έξω που δεν τους έχετε γνωρίσει ακόμα και άλλοι που τους βλέπετε καθημερινά,που οι αγκαλιές σας κουμπώνουν τέλεια και αυτό λέγεται μαγεία. Μαγεία της στιγμής. Και όταν βρεθείτε σ'αυτές τις αγκαλιές να τις φωτογραφίσετε. Και μην ξεχνάτε, να μην μένετε σε μια αγκαλιά.
Πόσες φορές άραγε σου πήγε να σου βγει ένα «Σ'αγαπώ ρε 'συ»,και το 'πνιξες; Πόσες φορές είναι αυτές που θέλεις να πλησιάσεις ανθρώπους που σου λείπουν, να τους ρήξεις μια σφαλιάρα και να τους πεις «Μου 'λειψες ρε μαλακισμένο»; Πόσες είναι οι φορές που αγκάλιασες κάποιον και δεν ήθελες να τον αφήσεις; Που αισθάνθηκες την αδυναμία της στιγμής, γύρισες του φώναξες και τον ξαναπήρες μια αγκαλιά;
Να μάθεις να μη μοιράζεσαι τους ανθρώπους σου,γιατί είναι αποκλειστικά και μόνο δικοί σου. Ζεις για να αγαπάς αυτούς γύρω σου. Και μην ξεχνάς εσύ, που σ'αρέσει να είσαι μόνος,είτε από επιλογή είτε από φόβο. Μην ξεχνάς πως δεν μπορείς να αγκαλιάσεις τον εαυτό σου. Θα σ'αγκαλιάσουν αυτοί που αγαπάς κι εσύ αυτούς.
Να αγκαλιάζετε από επιλογή, από αγάπη, από λατρεία. Πάντως να αγκαλιάζετε. Γιατί χρόνια αργότερα,κοιτάζοντας αυτές τις αγκαλιές,τυπωμένες σε χαρτί, νιώθεις τα ίδια συναισθήματα με τότε. Αγάπη και λατρεία λοιπόν. Αγάπη,λατρεία και να γίνεστε ένα με τις αγκαλιές σας.
Πηγή
