Γράφει ο Τριστάνος
Έτσι σε διάλεξα,
γιατί γελούσες,
έτσι σε διάλεξα,
γιατί στα μάτια με κοιτούσες!
Έτσι σε διάλεξα,
δε με ρωτούσες,
απλά με κράταγες και προχωρούσες!
Έτσι μου φέρθηκες, σαν να σε ξέρω,
έτσι με κράτησες, δίχως να φέρω,
όρκους πομπώδεις, φιλιά γλοιώδη
και υποσχέσεις να αναφέρω.
Έτσι με κοίταξες, με την ψυχή στο βλέμμα,
εξάρτηση μου έγινες, ουσία μες το αίμα.
Έτσι με κράτησες, χωρίς λουλούδια,
δίχως δακρύβρεχτα, λυπητερά τραγούδια!
Έτσι σε φίλησα και λύγισες μπροστά μου, φωτιά στα στήθη μου, σπάει η καρδιά μου!
Έτσι τα ξέχασα, όλα τα λάθος λόγια,
έτσι ξεκίνησε, ζωή απ’ τα υπόγεια.
Έτσι μ’ αγκάλιασες,
έλιωσες κάθε φόβο,
ένιωσες κάθε λόγο,
ο τρόπος σου δεν είχε δώρα,
είπες “αγάπη μου σε θέλω τώρα”,
κι’ έτσι μ’ ανέβασες
στης προσμονής την ώρα!
Έτσι σε πίστεψα
σαν να μην είχε τέλος,
έτσι σε λάτρεψα
καρφώθηκε το βέλος.
Έκλεισαν όλες οι πληγές μου,
χάθηκε στη βορά το χτες μου,
χρώματα πήρε η ζωή μου,
σπασμοί ταράζουν το κορμί μου!
Έτσι μ’ αγάπησες,
αγάπη μου ονειρεμένη,
πήγα στην άκρη του ουρανού
με σένανε πιασμένη!
Έτσι ταξίδεψα,
σε μέρη που κανείς δεν έχει πάει.
Ποιος είπε πως η αγάπη σπάει;
Ποιος είπε πως τα βλέφαρα θα κλείσουν,
πρωτού τον έρωτα μας κρύψουν;
Ποιος είπε την αγάπη πόνο;
Και ποιος αιώνια να ζήσει θέλει;
Όταν σε μια στιγμή με σένα μόνο
χορταίνω της ζωής το μέλι!
Ποιος κάνει τις ευχές στ’ αστέρια;
όταν γλυκά στα δυο σου χέρια
σου παραδίδω το κορμί μου
γέμισε φλόγα η ζωή μου!
Έτσι Σ’ αγάπησα,
σαν μελωδία μαγική κοσμείς τα όνειρα μου,
δύναμη, πάθος και πνοή,
στολίζεις την καρδιά μου!
Και έτσι θα χαθώ,
άμα ξυπνήσω και δεν είσαι δω!
Έτσι γαμώτο,
θα στο πω….
δεν ξέρω αλλιώς να Σ’ αγαπώ!
Πηγή
http://www.loveletters.gr
Έτσι σε διάλεξα,
γιατί γελούσες,
έτσι σε διάλεξα,
γιατί στα μάτια με κοιτούσες!
Έτσι σε διάλεξα,
δε με ρωτούσες,
απλά με κράταγες και προχωρούσες!
Έτσι μου φέρθηκες, σαν να σε ξέρω,
έτσι με κράτησες, δίχως να φέρω,
όρκους πομπώδεις, φιλιά γλοιώδη
και υποσχέσεις να αναφέρω.
Έτσι με κοίταξες, με την ψυχή στο βλέμμα,
εξάρτηση μου έγινες, ουσία μες το αίμα.
Έτσι με κράτησες, χωρίς λουλούδια,
δίχως δακρύβρεχτα, λυπητερά τραγούδια!
Έτσι σε φίλησα και λύγισες μπροστά μου, φωτιά στα στήθη μου, σπάει η καρδιά μου!
Έτσι τα ξέχασα, όλα τα λάθος λόγια,
έτσι ξεκίνησε, ζωή απ’ τα υπόγεια.
Έτσι μ’ αγκάλιασες,
έλιωσες κάθε φόβο,
ένιωσες κάθε λόγο,
ο τρόπος σου δεν είχε δώρα,
είπες “αγάπη μου σε θέλω τώρα”,
κι’ έτσι μ’ ανέβασες
στης προσμονής την ώρα!
Έτσι σε πίστεψα
σαν να μην είχε τέλος,
έτσι σε λάτρεψα
καρφώθηκε το βέλος.
Έκλεισαν όλες οι πληγές μου,
χάθηκε στη βορά το χτες μου,
χρώματα πήρε η ζωή μου,
σπασμοί ταράζουν το κορμί μου!
Έτσι μ’ αγάπησες,
αγάπη μου ονειρεμένη,
πήγα στην άκρη του ουρανού
με σένανε πιασμένη!
Έτσι ταξίδεψα,
σε μέρη που κανείς δεν έχει πάει.
Ποιος είπε πως η αγάπη σπάει;
Ποιος είπε πως τα βλέφαρα θα κλείσουν,
πρωτού τον έρωτα μας κρύψουν;
Ποιος είπε την αγάπη πόνο;
Και ποιος αιώνια να ζήσει θέλει;
Όταν σε μια στιγμή με σένα μόνο
χορταίνω της ζωής το μέλι!
Ποιος κάνει τις ευχές στ’ αστέρια;
όταν γλυκά στα δυο σου χέρια
σου παραδίδω το κορμί μου
γέμισε φλόγα η ζωή μου!
Έτσι Σ’ αγάπησα,
σαν μελωδία μαγική κοσμείς τα όνειρα μου,
δύναμη, πάθος και πνοή,
στολίζεις την καρδιά μου!
Και έτσι θα χαθώ,
άμα ξυπνήσω και δεν είσαι δω!
Έτσι γαμώτο,
θα στο πω….
δεν ξέρω αλλιώς να Σ’ αγαπώ!
Πηγή
http://www.loveletters.gr