Σου λείπει μια αγκαλιά. Σε όλους μας λείπει, ακόμα κι ας μην το παραδεχόμαστε. Μάθαμε μόνο να παίρνουμε και δε μάθαμε να δίνουμε. Δεν κοστίζει, όμως δε δίνουμε. Φοβάσαι να δώσεις και δε θέλεις ίσως και να πάρεις. Μια κοινωνία νεκρή από συναισθήματα αληθινά, σχέσεις ανθρώπινες ρευστές, ένας κυνικός κόσμος που αναζητά το εύκολο και το παροδικό.
Η αγκαλιά όμως δεν κρύβει συναισθήματα, γιατί η ίδια είναι ένα συναίσθημα. Αποκαλύπτει το μύχιο κόσμο μας, Αυτό που πραγματικά θέλουμε. Ίσως γι΄αυτό να μη τη δίνουμε, γιατί είναι η στιγμή που ξεγυμνώνεται όλο το εσωτερικό μας. Η αγκαλιά μιλάει δίχως να χρειάζονται λόγια. Δεν είναι εγωισμός, είναι ανάγκη. Αν και γένους θηλυκού, η αγκαλιά δεν έχει φύλο. Όλοι τη χρειάζονται και ψιθυρίζει και στους δύο τα ίδια λόγια.
Η αγκαλιά, λοιπόν, μέσα στα επτά γράμματά της κρύβει ανακούφιση, ασφάλεια, νοσταλγία, ηρεμία, αγάπη… Όπως το νιώθει ο καθένας μας και ό,τι θυμάται. Ό,τι τον κάνει να νιώθει καλά. Είναι φάρμακο, φτηνό και ακριβό συνάμα, ειδικά όταν δωρίζεται από τον κατάλληλο άνθρωπο. Καμία αγκαλιά δεν είναι ίδια. Είναι μοναδική και χρωματισμένη για τον καθένα μας ξεχωριστά. Δεν έχουμε φωνή όμως να τη ζητήσουμε και να σβήσει την κάθε μας ανησυχία, τις μαύρες σκέψεις και το άγχος.
Οι άνθρωποι δε σπάνε, πρέπει να κουμπώνουν. Δεν είναι από γυαλί. Να αγκαλιάζετε σφιχτά και αληθινά. Στήθος με στήθος, νιώθοντας και ακούγοντας την καρδιά του άλλου. Αγκαλιές κάθε είδους… Μητρικές, στιγμιαίες, ερωτικές, απρόσμενες, φιλικές, αμήχανες, διαρκείας…
Ίσως παροδικό «φάρμακο» να είναι η μνήμη. Η θύμηση εκείνης της μοναδικής αγκαλιάς που σε έκανε να νιώσεις καλά είναι βάλσαμο. Αναπολείς και ξαναζείς τη στιγμή. Μη ζεις όμως στις ψευδαισθήσεις και στο παροδικό ή στην οθόνη του κινητού. Ψάξε το αληθινό και κυνήγησε μια αγκαλιά μοναδική. Μια γλυκιά ανταλλαγή και υπενθύμιση πως όλα θα πάνε καλά.
Επιμέλεια: Κατερίνα Σχοινά, Φιλόλογος – Δημοσιογράφος
Πηγή
http://peoplenews.gr
