Τετάρτη 13 Μαρτίου 2019

Ο έρωτας χαράσσεται στην μνήμη.. όχι σε φωτογραφίες..

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου

Πώς το λεγε αυτή η σοφή κουκουβάγια η Μαλβίνα; Με υποψιάζουν βαθιά όσοι διαφημίζουν την ευτυχία τους..
Κι εγώ σε κοιτάω και (σου) χαμογελάω. Ακόμα..
Οι ωραιότερες στιγμές δεν αποτυπώθηκαν σε «κλικ».
Οι δυνατότερες μνήμες, δεν απέκτησαν ποτέ ένα καρέ στο Instagram.
Εκείνο το πρώτο φιλί, που είναι κάτι μεταξύ παράδοσης, διεκδίκησης, επιθυμίας και υπόσχεσης, καταγράφεται μόνο σε μια αίσθηση που σε γυρνά πίσω το μυαλό όταν θέλει να γαληνέψει.
Η ωραιότερη απόδραση, είναι εκείνη που δεν έμαθε κανείς και το μόνο που μένει να την μαρτυρά, είναι το χαμόγελό σου στο τέλος.. μέχρι την επόμενη φορά.
Είναι εκείνη που δεν οργανώθηκε, δεν ανακοινώθηκε..


Όχι, δεν θέλω καμιά φωτογραφία μας σε social media και άλλους διαφημιστικούς τόπους.
Δεν θέλω καμιά στιγμή μας μοιρασμένη με εκείνους που δεν τους αφορά.
Δεν με νοιάζει να μας δουν, να μας θαυμάσουν ή να μας ζηλέψουν.
Με νοιάζει να το ζούμε.
Να μπλέκουμε τα πόδια μας στον καναπέ και να χαζεύουμε σιωπηλά ταινίες.
Να δουλεύω στο πάτωμα και να σε χαζεύω.
Να σε ακούω να μου μιλάς κι ας δυσκολεύομαι να εστιάσω στις λέξεις σου.

Όχι.. δεν θέλω τον έρωτα ρεκλάμα.. τον θέλω ολόδικό μας.
Εγωιστικά δικό μας.
Σε θέλω χαραγμένο στα σημάδια που αφήνεις στο πέρασμά σου.
Σε θέλω σκορπισμένο στην μυρωδιά που αφήνει ο ιδρώτας σου στο μαξιλάρι μου.
Σε θέλω στο άγγιγμα σου..
Σε θέλω σε εκείνο το φιλί που αφήνει τα χείλια σημαδεμένα..
Σε θέλω εκεί που ο έρωτας ζει..
Σε εκείνη την αγκαλιά που όταν κλείνει, μαζί της κλείνονται κι όλα τα περιττά από γύρω.
Εκεί που την μνήμη, την χαράσσουμε εμείς και μόνο..


Πηγή
http://www.loveletters.gr