Κι όμως και τα παιδιά αγχώνονται! Μάθετε ποια είναι τα συμπτώματα που θα σας βοηθήσουν να καταλάβετε ότι το παιδί σας έχει άγχος και πάρτε τα μέτρα σας.
Το άγχος στα παιδιά προκαλείται συνήθως από τις υπερβολικές μερικές φορές απαιτήσεις της οικογένειας, του σχολείου κ.λπ.
Το άγχος στα παιδιά προκαλείται συνήθως από τις υπερβολικές μερικές φορές απαιτήσεις της οικογένειας, του σχολείου κ.λπ.
Για τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας το άγχος του αποχωρισμού είναι η βασική πηγή στρες ενώ για τα μεγαλύτερα οι σχολικές απαιτήσεις μπορεί να του προκαλέσουν έντονο άγχος.
Επίσης ένα διαζύγιο, η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου όπως η γιαγιά ή ο παπούς, η απόκτηση ενός αδελφού ή αδελφής, μία μετακόμιση ή η αλλαγή της οικονομικής κατάστασης των γονιών μπορεί να δημιουργήσουν άγχος στο παιδί.
Ένα παιδί που έχει άγχος παρουσιάζει αλλαγές στη συμπεριφορά του.
Ποια είναι τα συμπτώματα
Επομένως αν ένα παιδί:
Έχει ψυχοσωματικά συμπτώματα. Παραπονιέται δηλαδή ότι πονάει η κοιλιά του ή έχει πονοκέφαλο. Όταν το κάνει συνεχώς χωρίς να υπάρχει κάποιο παθολογικό αίτιο, τότε θα πρέπει να διερευνηθεί το αίτιο του «πόνου».
Έχει ψυχοσωματικά συμπτώματα. Παραπονιέται δηλαδή ότι πονάει η κοιλιά του ή έχει πονοκέφαλο. Όταν το κάνει συνεχώς χωρίς να υπάρχει κάποιο παθολογικό αίτιο, τότε θα πρέπει να διερευνηθεί το αίτιο του «πόνου».
Απομονώνεται: Δεν έχει παρέες στο σχολείο ή δεν παίζει με τους φίλους του στο σπίτι. Ζητήστε από τον δάσκαλο ή τη δασκάλα του να παρατηρήσουν ότι το παιδί απομονώνεται ή ότι δεν συμμετέχει σε σχολικές δραστηριότητες.
Είναι αφηρημένο: Παρουσιάζει δυσκολίες στη συγκέντρωση και τη μάθηση.
Παρουσιάζει επιθετική συμπεριφορά: στους συμμαθητές του ή σε παιδιά του περιβάλλοντός του, εκνευρίζεται και θυμώνει εύκολα. Επίσης μπορεί να λέει ψέματα ή να εκβιάζει τους φίλους του.
Έχει διάφορες παράλογες φοβίες: Ο φόβος για το σκοτάδι ή ενός έντονου θορύβου είναι φυσιολογικός. Οι ανεξήγητες φοβίες όμως όπως ότι αν ανοίξει το ντουλάπι θα βγει κάποιο τέρας διαφέρουν κατά πολύ από τους φυσιολογικούς παιδικούς φόβους.Φοβάται να μείνει μόνο του. Συνήθως αυτό είναι βασικό σύμπτωμα του άγχους του αποχωρισμού.
Πιπιλά τον αντίχειρά του. Το πιπίλισμα του αντίχειρα δρα ανακουφιστικά για το παιδί που έχει άγχος.
Δεν κοιμάται το βράδυ: Αν το παιδί έχει αϋπνίες, αργεί να κοιμηθεί, βλέπει εφιάλτες ή ξυπνά πολύ νωρίς είναι συμπτώματα που πρέπει να σας ανησυχήσουν. Οι δυσκολίες στον ύπνο μπορεί να υποδηλώνουν κόπωση ή κάποια ψυχικά προβλήματα. Αν συνοδεύονται από τα παραπάνω μπορεί να σημαίνει και έντονο άγχος.
Παρουσιάζει δύσπνοια: Όταν ένα παιδί είναι αγχωμένο εμφανίζει δυσκολίες στην αναπνοή.
Ψευδίζει ή τραυλίζει: Είναι σημάδι έντονου άγχους που αν δεν αντιμετωπιστει έγκαιρα θα προκαλεί στο παιδί ακόμη περισσότερο άγχος.
Κάνει συχνά εμετό: Συνήθως ένα αγχωμένο παιδί αντιδρά με εμετό λίγη ώρα πριν αντιμετωπίσει μια δύσκολη κατάσταση (π.χ. πριν πάει στο σχολείο, πριν πάει στο γιατρό κ.λπ.).
Έχει νυχτερινή ενούρηση: Όταν ένα παιδί είναι αγχωμένο παρουσιάζει νυχτερινή ενούρηση συνήθως.
Μιλήστε με το παιδί σας. Προσπαθήστε να βρείτε την πηγή άγχους του και να το βοηθήσετε να το χειριστεί. Να θυμάστε ότι μέχρι κάποιο επίπεδο το στρες είναι φυσιολογικό. Δεν είναι κακό να νιώθει κάποιες φορές θυμό, φόβο, μοναξιά ή άγχος αρκεί να μοιράζεται αυτά τα συναισθήματα με τους άλλους.
Αφήστε το ελεύθερο: Μην το φορτώνεται με υποχρεώσεις και ευθύνες, πολύ περισσότερες από όσες μπορεί να αντέξει επειδή οι προσδοκίες σας είναι υψηλές. Τα παιδιά χρειάζονται χρόνο απρογραμμάτιστο για να δομήσουν τον εαυτό τους μέσα από το παιχνίδι.
Απευθυνθείτε σε έναν ψυχολόγο. Ο ειδικός θα μπορέσει να εντοπίσει το πρόβλημα και να βοηθήσει το παιδί και εσάς να χειριστείτε την κατάσταση και να ανακουφιστεί από το άγχος.
Πηγή
http://omorfamystika.gr
Πώς να το αντιμετωπίσετε
Μιλήστε με το παιδί σας. Προσπαθήστε να βρείτε την πηγή άγχους του και να το βοηθήσετε να το χειριστεί. Να θυμάστε ότι μέχρι κάποιο επίπεδο το στρες είναι φυσιολογικό. Δεν είναι κακό να νιώθει κάποιες φορές θυμό, φόβο, μοναξιά ή άγχος αρκεί να μοιράζεται αυτά τα συναισθήματα με τους άλλους.
Αφήστε το ελεύθερο: Μην το φορτώνεται με υποχρεώσεις και ευθύνες, πολύ περισσότερες από όσες μπορεί να αντέξει επειδή οι προσδοκίες σας είναι υψηλές. Τα παιδιά χρειάζονται χρόνο απρογραμμάτιστο για να δομήσουν τον εαυτό τους μέσα από το παιχνίδι.
Ενισχύστε την αυτοπεποίθησή του και μην το κριτικάρετε αρνητικά.
Απευθυνθείτε σε έναν ψυχολόγο. Ο ειδικός θα μπορέσει να εντοπίσει το πρόβλημα και να βοηθήσει το παιδί και εσάς να χειριστείτε την κατάσταση και να ανακουφιστεί από το άγχος.
Πηγή
http://omorfamystika.gr
