Και μιλώ για εκείνους που ζουν τη ζωή τους με τόσο πάθος που το κάθε λεπτό μαζί τους σε κάνει να την αγαπήσεις λίγο ακόμη. Εκείνοι που πάντα θα βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά. Που πάντα θα χρειάζεσαι και τη δική τους σκέψη και που θα έχουν αυτό τον τρόπο να τα αλλάζουν όλα.
Εκείνοι που στην πρώτη συνάντησή σας άργησαν να έρθουν κι αντί να πουν μία απ’ τις συνηθισμένες δικαιολογίες, ξεκίνησαν να λένε ένα παραμύθι που εκείνη τη στιγμή δημιουργούσαν με σκοπό να ξεχαστείς και να ζητήσουν τη συγγνώμη τους μέσω αυτού. Εκείνοι που θέλησαν να σε μάθουν απ’ τις ταινίες που αγαπάς, απ’ τα τραγούδια που ακούς και που σε έβαζαν στο δικό τους κόσμο με έναν επίσης μοναδικό τρόπο.
Εκείνοι που το να τους αγαπήσεις δεν ήταν υποχρέωσή σου, αλλά ανάγκη σου για κάτι τόσο διαφορετικό κι έντονο. Που καμία συνήθεια δεν ήταν ικανή να τους κάνει να επαναλάβουν την προηγούμενη μέρα τους, που η συνήθεια για εκείνους ήταν ό,τι πιο τρομακτικό.
Αυτοί οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να καταφέρνουν να σε ταξιδεύουν με λέξεις που δεν ήξερες πώς να τις χρησιμοποιήσεις, με σκέψεις που δεν ήξερες αν ποτέ θα καταφέρεις να δημιουργήσεις και με συναισθήματα που δεν ήξερες αν ποτέ θα καταφέρεις να αισθανθείς.
Εκείνοι ξέρουν να σε κάνουν να νιώθεις έντονα χωρίς περιορισμούς και πρέπει. Στις πρώτες συναντήσεις σας πάντα θα μιλούν για άλλα πράγματα πέρα απ’ τον εαυτό τους, που θα είναι αρκετά για να καταφέρουν να τους γνωρίσεις κι ικανά να σε εντυπωσιάσουν με τα μικρά και τα απλά, κάνοντάς τα τόσο σημαντικά που ξαφνικά αποκτούν και για σένα νόημα. Είναι εκείνοι που έχουν μάθει να λένε πως αγαπάνε ακόμη κι αν έχουν απογοητευτεί πολύ -γιατί αυτό σημαίνει να αγαπάς.
Θα σου πουν τις σκέψεις τους χωρίς να χρειαστεί πάντα να μιλήσουν και θα σε πάρουν μακριά απ’ ό,τι σε βασανίζει χωρίς να κάνουν ούτε ένα βήμα. Γιατί το να μπορείς να φεύγεις απ’ τον κόσμο μας χωρίς να φεύγεις για εκείνους είναι κάτι πολύ σημαντικό. Γιατί το να έχεις την ανάγκη να τους αγκαλιάσεις θα τους κάνει να σε σφίξουν τόσο δυνατά που η αγκαλιά τους πάντα θα διαφέρει. Γιατί το να μάθεις να σε αγαπάς για εκείνους είναι ό,τι πιο σημαντικό γι’αυτό και θυμώνουν συχνά όταν δεν το κάνεις. Γιατί θυμώνουν, αγαπάνε, απογοητεύονται, ενθουσιάζονται, λυπούνται και χαίρονται πιο έντονα από εμάς .
Αυτοί οι άνθρωποι είναι που ποτέ δε θα νιώσουμε ότι πρέπει να απομακρυνθούν απ’ τη ζωή μας ή ακόμη κι αν συμβεί, θα ψάξουμε να βρούμε χίλιους λόγους και τρόπους για να τους κρατήσουμε γιατί μας έμαθαν να αγαπάμε τη ζωή, τον εαυτό μας και το διαφορετικό του κόσμου μας.
Σ’ ευχαριστώ για όσες φορές με έκανες να ταξιδέψω και να με αγαπήσω μέσω του κόσμου σου.
Συντάκτης: Ιωάννα Μπογιατζή
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
