Η ζωή αποτελεί μια τεράστια σκακιέρα. Σε αυτή τη σκακιέρα όλοι εμείς είμαστε είτε τα στρατιωτάκια είτε οι βασιλιάδες είτε οι αξιωματικοί και προσπαθούμε, με τον ένα ή με τον άλλον τρόπο, να επιβιώσουμε. Και φυσικά, κάποιοι δίνουν και κάποιοι δέχονται εντολές. Κάποιοι εκμεταλλεύονται και κάποιους τους εκμεταλλεύονται. Κάποιοι γεννιούνται και κάποιοι πεθαίνουν. Κάποιοι ζουν και κάποιοι δε ζουν, μεταφορικά μιλώντας.
Οι επιλογές που κάνεις ορίζουν την θέση που θα έχεις πάνω στη σκακιέρα. Αν τελικά θα είσαι το στρατιωτάκι που δέχεται εντολές και εύκολα «θυσιάζεται» για κάποιο σκοπό ή αν τελικά θα είσαι εσύ αυτός που έχει το πρώτο λόγο και παίρνει πρωτοβουλίες, είναι περισσότερο θέμα επιλογής και όχι τόσο θέμα τύχης…
Είναι περισσότερο θέμα του πώς έχεις φανταστεί εσύ τη ζωή σου, παρά θέμα του ότι μπορεί να γεννήθηκες κατέχοντας ήδη μια πιο άνετη και πιο ισχυρή θέση.
Η ζωή δεν είναι πάντα δίκαιη και μπορεί κάποιοι να είναι τυχεροί και οι συνθήκες να τους ευνοούν, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να εφησυχαστείς ή να απογοητευτείς και να παραδώσεις τα όπλα.
Για να λάβεις ένα αξίωμα και να ξεχωρίσεις, αν είσαι ένα απλό στρατιωτάκι, πρέπει να διασχίσεις ολόκληρη τη σκακιέρα, να συνεργαστείς με άλλα πιόνια και να προσαρμοστείς στις κινήσεις των άλλων αντίπαλων πιονιών, που μερικά μπορεί να «τυγχάνει» να είναι πιο ισχυρά από σένα. Αφού τελικά γίνει αυτό και φτάσεις στην απέναντι μεριά, τότε θα λάβεις το αξίωμα, το οποίο εσύ επιλέγεις ποιο θα είναι.
Έτσι και στη ζωή, ο δρόμος δεν είναι σύντομος. Υπάρχουν άνθρωποι που θα προσπαθήσουν να σε «ρίξουν» ψυχολογικά και να σε βλάψουν. Υπάρχουν καταστάσεις δύσκολες και κακουχίες που θα πρέπει να αντιμετωπίσεις και να ξεπεράσεις για να ξεχωρίσεις από το πλήθος. Αν έχεις ονειρευτεί τον εαυτό σου κάπως, τότε πίστεψέ το, αυτός θα γίνεις, αλλά μόνο αν αυτό θελήσεις πραγματικά και μόνο αν το προσπαθήσεις αρκετά.
Οι καταστάσεις μπορεί να σε μετατοπίσουν και μπορεί να σε αλλάξουν. Οι γύρω σου μπορεί να σε εκμεταλλευτούν και να σε χρησιμοποιήσουν. Από εσένα εξαρτάται αν θα τους δώσεις το δικαίωμα να κάνουν κάτι τέτοιο. Από σένα εξαρτάται αν θα διατηρήσεις ή όχι την αξιοπρέπειά σου.
Η ζωή είναι άδικη. Ίσως εσύ να γεννήθηκες ένα απλό στρατιωτάκι, είσαι όμως πολύ σημαντικό και δε πρέπει να το ξεχνάς ποτέ αυτό. Έχεις το δικαίωμα να εξελιχθείς, αν αυτό ονειρεύτηκες. Έχεις το δικαίωμα να ζεις και το δικαίωμα να σκέφτεσαι. Δε πρέπει να φοβάσαι τι θα αντιμετωπίσεις, γιατί μπορεί η ζωή να είναι γεμάτη περιπέτειες, αλλά στο τέλος θα ανταμειφτείς με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Αυτό δε θα είναι εύκολο. Μπορεί να κλάψεις, να νευριάσεις, να απογοητευτείς, να σκεφτείς να εγκαταλείψεις τα «άπιαστα» όνειρά σου, αλλά μη παραιτηθείς, δε πρέπει. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να προσπαθήσεις. Κι αν αυτό δε πετύχει, να προσπαθήσεις… κι άλλο!
Ανάλογα με τη θέση σου και ανάλογα με το που βρίσκονται οι γύρω σου, ανάλογα με αυτά που λένε και πράττουν, πάντα, θα έχεις περιορισμένες κινήσεις και πάντα θα πρέπει να προσαρμόζεσαι στις κινήσεις τους για να προχωρήσεις με ασφάλεια. Πρέπει πάντα να προσαρμόζεσαι και να προχωράς.
Μη φτάσεις ποτέ στο σημείο της ακινησίας, στο σημείο όπου όλοι σε ελέγχουν και σε απειλούν. Γιατί αν φτάσεις σε αυτό το σημείο, δε θα είσαι ζωντανός. Θα είσαι περικυκλωμένος. Περικυκλωμένος και κλεισμένος στο δικό σου κλειστοφοβικό τετραγωνάκι…
Πηγή
http://enallaktikidrasi.com/2017/12/zoi-apotelei-terastia-skakiera/
Πηγή
http://enallaktikidrasi.com/2017/12/zoi-apotelei-terastia-skakiera/
