Γράφει η Λία Ευαγγελίδου
Ήρθες κι εσύ να της τάξεις αγάπη..
Ήρθες κι εσύ να της χαρίσεις τον ουρανό με τα άστρα. Άσε φίλε τα άστρα τα έχει κάβα από τον προηγούμενο.
Κράτα τους ουρανούς κράτα και τα άστρα και μίλα με πράξεις. Κουράστηκε η ψυχή της να πιστεύει και να προσδοκά τα λόγια να γίνουν έργα.
Δεν θέλει πολλά, μόνο έναν άνθρωπο.
Έναν άνθρωπο να περπατάει δίπλα της και σαν γυρίζει να τον κοιτάξει αυτός να την κοιτάει ήδη.
Ήρθες κι εσύ να της τάξεις αγάπη..
Ήρθες κι εσύ να της χαρίσεις τον ουρανό με τα άστρα. Άσε φίλε τα άστρα τα έχει κάβα από τον προηγούμενο.
Κράτα τους ουρανούς κράτα και τα άστρα και μίλα με πράξεις. Κουράστηκε η ψυχή της να πιστεύει και να προσδοκά τα λόγια να γίνουν έργα.
Δεν θέλει πολλά, μόνο έναν άνθρωπο.
Έναν άνθρωπο να περπατάει δίπλα της και σαν γυρίζει να τον κοιτάξει αυτός να την κοιτάει ήδη.
Να λάμπουν τα μάτια του από αγάπη και τα χέρια του όταν τυλίγουν το κορμί της να νιώθει τη ζεστασιά.
Μία αγκαλιά να κουρνιάζει και να ηρεμεί το μέσα της.
Μία αγκαλιά μόνο δική της.
Ένα φιλί που σαν το γεύεται, η γλυκά του να φτάνει στην καρδιά της διώχνοντας μακριά την πικρή γεύση που της άφησαν κάποιοι άλλοι στα χείλη της.
Μία αγκαλιά να κουρνιάζει και να ηρεμεί το μέσα της.
Μία αγκαλιά μόνο δική της.
Ένα φιλί που σαν το γεύεται, η γλυκά του να φτάνει στην καρδιά της διώχνοντας μακριά την πικρή γεύση που της άφησαν κάποιοι άλλοι στα χείλη της.
Μην ορκίζεσαι, μην υπόσχεσαι μα κάνε πράξεις.
Δεν θέλει τα άστρα, ούτε πιστεύει στα παραμύθια.
Γνωρίζει την πραγματική ζωή την ένιωσε στο πετσί της.
Χαρά και λύπη.
Αλήθεια και ψέμματα.
Αγάπη και μίσος.
Τώρα…
Τώρα έμεινε ένα κενό.
Στέκει ασαλευτη και δεν νιώθει.
Δεν νιώθει γιατί άδειασε.
Τα έδωσε ολα με ακούς; Όλα και έμεινε αγκαλιά με το αβάσταχτο κενό. Φοβάται μην δεν ξανανιώσει.
Η καρδιά της είναι παγωμένη πια.
Δεν θέλει τα άστρα, ούτε πιστεύει στα παραμύθια.
Γνωρίζει την πραγματική ζωή την ένιωσε στο πετσί της.
Χαρά και λύπη.
Αλήθεια και ψέμματα.
Αγάπη και μίσος.
Τώρα…
Τώρα έμεινε ένα κενό.
Στέκει ασαλευτη και δεν νιώθει.
Δεν νιώθει γιατί άδειασε.
Τα έδωσε ολα με ακούς; Όλα και έμεινε αγκαλιά με το αβάσταχτο κενό. Φοβάται μην δεν ξανανιώσει.
Η καρδιά της είναι παγωμένη πια.
Σαν θες να τη ζεστάνεις πρέπει να την πάρεις αγκαλιά. Μην της πεις πως την αγαπάς, θα γελάσει ειρωνικά. Μην την αποπαίρνεις.
Δεν φταει. Νιώσε το λυγμο της αλλιώς δεν θα τον ακούσεις. Είναι βουβος και κρύβεται πίσω από το χαμόγελο της. Μα σαν δεις τα μάτια της θα καταλάβεις.
Δεν φταει. Νιώσε το λυγμο της αλλιώς δεν θα τον ακούσεις. Είναι βουβος και κρύβεται πίσω από το χαμόγελο της. Μα σαν δεις τα μάτια της θα καταλάβεις.
Μέσα τους καθρεπτίζεται η θλίψη που έχει σκεπάσει την ψυχή της.
Κι αυτή δεν φεύγει με λόγια. Γιατί από αυτά κάηκε.
Εάν θες να ντύσεις με χαρά την ψυχή της. Εάν θες να δεις δύο μάτια να λάμπουν. Εαν θες να γευτείς ξανά την γλύκα των χειλιών της. Εαν θες να παίρνεις το κορμί της αγκαλιά και να νιώθεις το ρίγος της ευτυχίας να τη διαπερνάει. Εαν θες να την δεις να χαμογελάει σαν μικρό παιδί, κανε τούτο.
Μίλα της με πράξεις.
Κάνε τον πόνο του παρελθόντος, χαρά για το μέλλον.
Μίλα της με πράξεις.
Κάνε τον πόνο του παρελθόντος, χαρά για το μέλλον.
Μια χαρά που θα έχει το όνομα σου χαραγμένο στην καρδιά της. Εκεί σαν φυλακτό θα σε κρατάει και σαν το βλέμμα της στέκεται επάνω σου όλα να φωνάζουν μια λέξη. Σε αγαπώ!
Πηγή
Πηγή