Γράφει η Λία Ευαγγελίδου
Τα αφήνουμε όλα για αύριο, λες και ο χρόνος περιμένει. Αύριο θα κάνω αυτό, αύριο θα κάνω το άλλο. Και περνούν οι ώρες, οι μέρες, οι μήνες κι αυτό το αύριο που λες, γίνεται ποτέ. Τρέχει σαν το νερό ο χρόνος και φτάνει η στιγμή που έχεις χάσει την αίσθηση του, για να κάνεις αυτά που ήθελες να ζήσεις, αυτά που ονειρεύτηκες, όλα όσα θέλησες, γιατί πίστευες πως θα σταματήσει εκεί που θες και θα ξαναρχίσει όταν επιθυμείς εσύ.
Δυστυχώς δεν υπάρχει κουμπί στο χρόνο, που θα το πατήσεις να πάψει να τρέχει. Σαν την κλεψύδρα κι αυτός, κάποτε τελειώνει. Κι έρχεται η στιγμή, που στέκεσαι σε μια γωνιά και αναρωτιέσαι, γιατί δεν έκανες ό,τι ήθελες όταν έπρεπε. Γιατί, που να πάρει, έλεγες συνέχεια αύριο κι αύριο κι αύριο, ενώ ήξερες ότι στενεύουν τα περιθώρια. Και ανοιγοκλείνοντας τα μάτια σου δύο τρεις φορές, πέρασες από το χθες στο σήμερα και μετά στο αύριο, που τελικά έγινε ποτέ. Γιατί κάθε αναβολή που έπαιρνες, σε οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια στο ποτέ που κατάφερες.
Και τώρα τρέχεις να προλάβεις να τα κάνεις όλα μαζί και πελαγώνεις, τρελαίνεσαι, γιατί μαζί με σένα που τρέχεις, συνειδητοποιείς ότι τρέχει και ο χρόνος, μόνο που αυτός είναι αμείλικτος και σε προσπερνάει. Και μέσα στη βιασύνη σου να τα προλάβεις όλα, έρχονται τα λάθη ή οι μισές δουλειές.
Και τώρα; Για πόσο θα στριμώχνεις στην ασφυκτική πλέον πραγματικότητα σου, όσα δεν έκανες όταν έπρεπε; Η καλύτερη στιγμή να ξεκινήσεις είναι το τώρα. Μην τα αφήνεις πια όλα στην τύχη. Βάλε μια σειρά και ξεκινά.
Ξέχνα το χρόνο που έχασες και δώσε αξία στον χρόνο που έχεις. Μην αφήνεις πίσω τα όνειρα, τις επιθυμίες, τους στόχους σου. Μην τα καθυστερείς άλλο. Διεκδίκησε τα θέλω σου για να νιώσεις κι εσύ καλά επιτέλους. Πραγματοποίησε τα όνειρα σου, επαναπροσδιόρισε τους στόχους σου. Έχεις αυτό το δικαίωμα. Μην στερείς από τον εαυτό σου την ανάσα που χρειάζεται να έχει, για να ζήσει όμορφα, ήρεμα. Χτίσε το σήμερα σου, για να έχεις ένα όμορφο αύριο, όπως εσύ το επιθυμείς. Κάνε το ποτέ τώρα, για ένα όμορφο μετά!
Μία αστραπή είναι η ζωή, μα προλαβαίνουμε, όπως έλεγε και ο αείμνηστος Καζαντζάκης.
Τα αφήνουμε όλα για αύριο, λες και ο χρόνος περιμένει. Αύριο θα κάνω αυτό, αύριο θα κάνω το άλλο. Και περνούν οι ώρες, οι μέρες, οι μήνες κι αυτό το αύριο που λες, γίνεται ποτέ. Τρέχει σαν το νερό ο χρόνος και φτάνει η στιγμή που έχεις χάσει την αίσθηση του, για να κάνεις αυτά που ήθελες να ζήσεις, αυτά που ονειρεύτηκες, όλα όσα θέλησες, γιατί πίστευες πως θα σταματήσει εκεί που θες και θα ξαναρχίσει όταν επιθυμείς εσύ.
Δυστυχώς δεν υπάρχει κουμπί στο χρόνο, που θα το πατήσεις να πάψει να τρέχει. Σαν την κλεψύδρα κι αυτός, κάποτε τελειώνει. Κι έρχεται η στιγμή, που στέκεσαι σε μια γωνιά και αναρωτιέσαι, γιατί δεν έκανες ό,τι ήθελες όταν έπρεπε. Γιατί, που να πάρει, έλεγες συνέχεια αύριο κι αύριο κι αύριο, ενώ ήξερες ότι στενεύουν τα περιθώρια. Και ανοιγοκλείνοντας τα μάτια σου δύο τρεις φορές, πέρασες από το χθες στο σήμερα και μετά στο αύριο, που τελικά έγινε ποτέ. Γιατί κάθε αναβολή που έπαιρνες, σε οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια στο ποτέ που κατάφερες.
Και τώρα τρέχεις να προλάβεις να τα κάνεις όλα μαζί και πελαγώνεις, τρελαίνεσαι, γιατί μαζί με σένα που τρέχεις, συνειδητοποιείς ότι τρέχει και ο χρόνος, μόνο που αυτός είναι αμείλικτος και σε προσπερνάει. Και μέσα στη βιασύνη σου να τα προλάβεις όλα, έρχονται τα λάθη ή οι μισές δουλειές.
Και τώρα; Για πόσο θα στριμώχνεις στην ασφυκτική πλέον πραγματικότητα σου, όσα δεν έκανες όταν έπρεπε; Η καλύτερη στιγμή να ξεκινήσεις είναι το τώρα. Μην τα αφήνεις πια όλα στην τύχη. Βάλε μια σειρά και ξεκινά.
Ξέχνα το χρόνο που έχασες και δώσε αξία στον χρόνο που έχεις. Μην αφήνεις πίσω τα όνειρα, τις επιθυμίες, τους στόχους σου. Μην τα καθυστερείς άλλο. Διεκδίκησε τα θέλω σου για να νιώσεις κι εσύ καλά επιτέλους. Πραγματοποίησε τα όνειρα σου, επαναπροσδιόρισε τους στόχους σου. Έχεις αυτό το δικαίωμα. Μην στερείς από τον εαυτό σου την ανάσα που χρειάζεται να έχει, για να ζήσει όμορφα, ήρεμα. Χτίσε το σήμερα σου, για να έχεις ένα όμορφο αύριο, όπως εσύ το επιθυμείς. Κάνε το ποτέ τώρα, για ένα όμορφο μετά!
Μία αστραπή είναι η ζωή, μα προλαβαίνουμε, όπως έλεγε και ο αείμνηστος Καζαντζάκης.
Προλαβαίνουμε να αλλάξουμε, προλαβαίνουμε να ζήσουμε, προλαβαίνουμε να πραγματοποιήσουμε.
Προλαβαίνουμε αν θέλουμε, προλαβαίνουμε αν ξεκινήσουμε, έστω τώρα!
Πηγή
http://www.loveletters.gr/%CE%9A%CE%AC%CE%B8%CE%B5-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CE%BA%CE%B9-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%AD%CE%B3%CE%B9%CE%BD%CE%B5-%CF%80%CE%BF%CF%84/
Πηγή
http://www.loveletters.gr/%CE%9A%CE%AC%CE%B8%CE%B5-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%AE-%CE%BA%CE%B9-%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%AD%CE%B3%CE%B9%CE%BD%CE%B5-%CF%80%CE%BF%CF%84/