Η πρώτη φορά που αγαπιέσαι, είναι η αξέχαστη. Είναι αξεπέραστη εμπειρία, και πρόσεξε, δεν σου μιλάω για τη φορά που αγάπησες εσύ.
Αυτό είναι το εύκολο. Κάποια στιγμή, νωρίς ή αργά στη ζωή, θ’ αγαπήσεις.
Δεν μου λέει τίποτα αυτό, παρά πως είσαι άνθρωπος, φυσιολογικός με συναισθήματα και μέτριο εγωισμό. Οπότε ναι, θα δώσεις ένα κομμάτι καρδιάς, θα μοιραστείς ενδιαφέρον.
Αυτό είναι το εύκολο. Κάποια στιγμή, νωρίς ή αργά στη ζωή, θ’ αγαπήσεις.
Δεν μου λέει τίποτα αυτό, παρά πως είσαι άνθρωπος, φυσιολογικός με συναισθήματα και μέτριο εγωισμό. Οπότε ναι, θα δώσεις ένα κομμάτι καρδιάς, θα μοιραστείς ενδιαφέρον.
Εντάξει, θα αγαπήσεις, μα εγώ δεν σου γράφω εδώ γι αυτήν την φορά. Όχι. Σου γράφω για εκείνη την φορά που θα σε αγαπήσουν. Που θα γίνεις η μια η ξεχωριστή. Ο ένας που έκανε το “κλικ” και άξιζε να στεφθεί βασιλιάς. Αυτός ο διαφορετικός άνθρωπος μέσα στα εκατομμύρια που άξιζε για κάποιον να σταθεί και να βγει από τον εαυτό του και την ησυχία του.
Μέσα από την αγάπη του άλλου γίνεσαι ξεχωριστός, μοναδικός. Μπορεί για τους γονείς σου να είσαι ο ένας, η μια βασίλισσα και κέντρο του σύμπαντος, μα αν δεν βρεθεί ένας ξένος, καινούριος άνθρωπος να σε ενθρονίσει στο δικό του βασίλειο, λυπάμαι μα είσαι δυστυχής και άτυχος. Ένας κοινός θνητός. Μόνο όταν αγαπιέσαι ζεις πραγματικά κι επιβεβαιώνεσαι σαν άνθρωπος. Όταν σε δέχονται με τα στραβά και τα κουσούρια σου, ακριβώς όπως είσαι και -τι θαυμάσιο- σε λατρεύουν ακριβώς με αυτά. Χαϊδεύουν τις πληγές σου και αγκαλιάζουν τις αδυναμίες σου. Γίνεσαι το κέντρο ενός ξένου σύμπαντος.
Μα αυτό που μετρά πάνω και πέρα απ’ όλα είναι πως κατανοείς τι σημαίνει το ρήμα “Αγαπώ”. Είναι μέσα από την αγάπη του άλλου, που μαθαίνεις ν’ αγαπάς τον εαυτό σου. Όχι εγωιστικά και με αμετροέπεια όπως κάνουν τα κακομαθημένα παιδιά. Μα ουσιαστικά, υπερβατικά, όπως κάνουν οι ώριμοι άνθρωποι. Η αγάπη του άλλου σου δίνει αξία κι επιβεβαιώνει την αξία σου. Είναι η απόλυτη υπογραφή κι εγγύηση ικανότητας. “Ναι, είμαι ικανός ν’ αγαπηθώ”. Απόλυτος νικητής και νικήτρια. Στον στίβο της ανθρώπινης αντιπαλότητας, χρυσός ολυμπιονίκης.
Όλοι ρίχνουν το φταίξιμο στους άλλους: “Σκάρτες οι γυναίκες.” “Αλήτες οι άντρες.” Βολεύει να ψάχνεις φταίχτες πέρα από σένα. Εκείνοι που θα αγαπηθούν πραγματικά, είναι οι νικητές. Αυτή είναι η αλήθεια. Δεν φτάνει να σ’ αγαπά μόνο η μαμά σου. Κρίμα. έχασες. Δεν μετρούν καν οι κατακτήσεις σου, οι ερωμένες κι οι εραστές σου.
Μέσα από την αγάπη του άλλου γίνεσαι ξεχωριστός, μοναδικός. Μπορεί για τους γονείς σου να είσαι ο ένας, η μια βασίλισσα και κέντρο του σύμπαντος, μα αν δεν βρεθεί ένας ξένος, καινούριος άνθρωπος να σε ενθρονίσει στο δικό του βασίλειο, λυπάμαι μα είσαι δυστυχής και άτυχος. Ένας κοινός θνητός. Μόνο όταν αγαπιέσαι ζεις πραγματικά κι επιβεβαιώνεσαι σαν άνθρωπος. Όταν σε δέχονται με τα στραβά και τα κουσούρια σου, ακριβώς όπως είσαι και -τι θαυμάσιο- σε λατρεύουν ακριβώς με αυτά. Χαϊδεύουν τις πληγές σου και αγκαλιάζουν τις αδυναμίες σου. Γίνεσαι το κέντρο ενός ξένου σύμπαντος.
Μα αυτό που μετρά πάνω και πέρα απ’ όλα είναι πως κατανοείς τι σημαίνει το ρήμα “Αγαπώ”. Είναι μέσα από την αγάπη του άλλου, που μαθαίνεις ν’ αγαπάς τον εαυτό σου. Όχι εγωιστικά και με αμετροέπεια όπως κάνουν τα κακομαθημένα παιδιά. Μα ουσιαστικά, υπερβατικά, όπως κάνουν οι ώριμοι άνθρωποι. Η αγάπη του άλλου σου δίνει αξία κι επιβεβαιώνει την αξία σου. Είναι η απόλυτη υπογραφή κι εγγύηση ικανότητας. “Ναι, είμαι ικανός ν’ αγαπηθώ”. Απόλυτος νικητής και νικήτρια. Στον στίβο της ανθρώπινης αντιπαλότητας, χρυσός ολυμπιονίκης.
Όλοι ρίχνουν το φταίξιμο στους άλλους: “Σκάρτες οι γυναίκες.” “Αλήτες οι άντρες.” Βολεύει να ψάχνεις φταίχτες πέρα από σένα. Εκείνοι που θα αγαπηθούν πραγματικά, είναι οι νικητές. Αυτή είναι η αλήθεια. Δεν φτάνει να σ’ αγαπά μόνο η μαμά σου. Κρίμα. έχασες. Δεν μετρούν καν οι κατακτήσεις σου, οι ερωμένες κι οι εραστές σου.
Τι να τα κάνω αυτά; Ευκολάκια είναι μάτια μου.Έναν να σε ξεχωρίσει είχες; Να σε δεχτεί, να σε λατρέψει βασίλισσα ή θεό στον δικό τους βωμό, αυτό το είχες; Εδώ σε θέλω. Μην μου λες με πόσους βγήκες και κοιμήθηκες ή με πόσες πήγες διακοπές. Τι να τα κάνω αυτά; Της ευκολίας είναι. Τράβα κρύψου από ντροπή. Δεν κατάφερες το πιο σημαντικό: να σου δοθούν. Εκεί είναι όλη η ουσία. Να αποφασίσει ο άλλος πως αξίζεις να ρισκάρει.
Βγες από το καβούκι σου. Απαλλάξου από την ψευδαίσθηση που έχεις για τον έρωτα. Από αυτή την εγωιστική ιδεοληψία πως: “Ο έρωτας πρέπει να σου κόβει την ανάσα” Όχι, αγάπη μου.
Ο έρωτας πρέπει να σου μαθαίνει ν’ ανασαίνεις από την αρχή.
Πηγή
http://metaximas.org/2018/10/13/%CE%BF-%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%80%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CE%B9-%CE%BD-%CE%B1%CE%BD%CE%B1/
