Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2018

Ναι, μπορώ!

Γράφει η Μαριάννα Κοκεδήμα

Στη ζωή μας έρχονται πολλοί άνθρωποι.

Άλλοι να πάρουν.

Άλλοι να σ»αγαπήσουν.

Άλλοι να σε πονέσουν και να σου λένε ψέματα.



Άλλοι έρχονται μόνο και μόνο να σ’ακουσουν όταν δεν είσαι καλά έτσι απλά επειδή είναι άνθρωποι με ψυχή.

Άλλοι πάλι δήθεν σε αγαπούν και σου λένε «έλα πες μου πως μπορώ να σε βοηθήσω;»

Τι ειρωνεία.

Μόλις ανοίγεις τη ψυχή σου και μπορεί να σε πιάσουν οι λυγμοί από τον πόνο γιατί το κλάμα είναι ανθρώπινο και φυσικό αλλιώς θα είμασταν όλοι την ώρα κλόουν στο μεγάλο τσίρκο που όνομάζεται «ζωή» κι όχι άνθρωποι.

Σε «ακούνε» και ξαφνικά σου τη χώνουν και σου λένε «αυτή είναι κατάντια κι αδυναμία» γυρνώντας σου την πλάτη.

Άντε μετά εσύ να εμπιστευτείς ξανά «ανθρώπινα» όντα γίνεται;

Όχι βέβαια!

Κι έτσι προτιμάς εσένα, το πόνο σου, τα δάκρια σου, τις λάθος επιλογές σου και την καλύτερη φίλη σου την κολλητή όλων μας τη μοναξιά.

Όλοι την γνωρίζετε.

Τουλάχιστον δέν σε κοροϊδεύει είναι πάντα εκεί μαζί σου, δεν σου κάνει ερωτήσεις, απλά σε ακούει σιωπηλά.


Υπάρχουν αυτοί οι άλλοι άνθρωποι που όντως θέλουν να σε βοηθήσουν πραγματικά χωρίς να θέλουν απαραίτητα κάτι από σένα μόνο να είσαι εσύ καλά.

Αυτοί που σου λένε...

«Μακάρι να μπορούσα μ»ένα μαγικό τρόπο να απαλύνω το πόνο σου να μη μου στεναχωριέσαι ποτέ δεν μπορώ να σε βλέπω να πονάς.»

Ούτε ξέρω με ποιο τρόπο μπορώ ή έχω τη δύναμη να σε βοηθήσω να έχεις ήρεμη την ψυχή σου

Αλλά μπορώ όμως να σε ακούσω και να σου μιλάω έτσι να σου τραβάω τη προσοχή να μην σκέφτεσαι ότι σε πονάει.

Μπορώ επίσης να σε βοηθήσω να βρούμε τη λύση μαζί, ναι αυτό το μπορώ.

Και αν δεν μπορώ να σε πάρω μια αγκαλιά.

Μπορώ όμως να αγκαλιάσω τη ψυχή και το μυαλό σου, ναι αυτό μπορώ να το κάνω.

Κι έτσι θα σε φέρω εδώ κοντά μου να μην είσαι μόνος..ναι αυτό το μπορώ το κάνω.

Γιατί θέλω μόνο εσύ να είσαι καλά να μπορώ ν»αναπνέω έστω λίγο κι εγώ μαζί σου.

Να μην με πνίγει η δυσφορία της υποκρισίας και το δήθεν των ανθρώπων «δίπλα» σου.

Έτσι βρε αδερφέ γιατί μπορώ να σε βοηθήσω.

Να σου μιλάω , να σε ακούω, και να σου γράφω.

Αρκεί να μην είσαι μόνος.

Άρκει να είσαι καλά για να είμαι κι εγώ.

Ναι μπορώ!!


Πηγή
http://metaximas.org/2018/09/30/%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CF%8E/