Υπάρχει το φιλί της στιγμής κι εκείνο της κάθε στιγμής. Είσαι στ’ αλήθεια τυχερός αν βρίσκεις ευκαιρίες να φιλήσεις τον αγαπημένο σου κι ακόμα πιο τυχερός όταν σου βρίσκει κι εκείνος σκόπιμες προφάσεις για να σε φιλήσει. Σε αυτήν την αμοιβαιότητα διευκρινίζονται όλα τα συναισθήματα του έρωτα. Φιλάς για το καλωσόρισμα, για τα «χρόνια πολλά», για το «σ’ αγαπώ», για το προσωρινό αντίο της καληνύχτας. Φιλάς από ενθουσιασμό, από λαχτάρα, από συγκίνηση. Φιλάς με ορμή, με ένταση. Φιλάς χωρίς δισταγμό και με πολύ αυθορμητισμό. Όλα αυτά αποδίδονται με κάτι παραπάνω από λέξεις∙ είναι έννοιες που τις συνοδεύει πάντα ένα φιλί κι έτσι καταφέρνουν να διευρύνουν το νόημά τους, γιατί αλλιώς μένουν άχαρες κι αδιάφορες.
Καλύτερα να μην πεις καθόλου το «σε θέλω» αν δεν το εννοείς. Και σίγουρα να μην το πεις αν δεν έχεις σκοπό να το δείξεις εμπράκτως. Είναι προτιμότερο να φύγεις μια ώρα αρχύτερα απ’ το να προσπαθείς να πείσεις τον εαυτό σου πως μια καλημέρα χωρίς φιλί θα βγει αληθινή. Κι αν είναι να δείξεις τι νιώθεις, δείξε το βάζοντας πάντα το κάτι παραπάνω. Γιατί αν το φιλί είναι το πιστοποιητικό του έρωτα, χρειάζεται να το περνάς από συνεχείς επαληθεύσεις για να παραμένει μέσα στο σκαλιστό κάδρο τιμώντας τη σχέση σας.
Να φιλάς τον αγαπημένο σου για εκείνο το χαριτωμένο σχόλιο που θα κάνει, για το πρωινό που ετοίμασε και σου σέρβιρε, να του δώσεις ένα φιλί πάνω εκεί στο αυθόρμητο χαμόγελό του, για τον τρόπο που βλέπεις τις άκρες των χειλιών του να λυγίζουν και πρέπει αυτή η καμπυλωτή γραμμή να γίνει παράλληλη με τη δική σου αντίστοιχη. Ακόμα και μετά από έναν τσακωμό, ειδικά τότε -πώς να πας για ύπνο χωρίς φιλί; Πρέπει να λύνονται τα θέματα στη σκέψη, πριν έρθουν τα όνειρα στο νου.
Η καθημερινότητα γλυκαίνει όταν έχεις δίπλα σου τον αγαπημένο σου. Να τον βλέπεις από τόσο κοντά που σχεδόν ν’ αλληθωρίζεις κοιτάζοντας τα χείλη του κι εναλλάξ τα μισόκλειστα μάτια του. Τι καλύτερο από αυτό; Οι εικόνες διαφορετικά είναι άδειες, κάτι τους λείπει. Κι όταν κάτι λείπει, ψάχνεις για αιτίες. Κι όταν μαθαίνεις τις αιτίες, χρειάζεσαι λύσεις κι οι λύσεις θέλουν συνήθως χρόνο κι όταν δεν προλαβαίνεις ν’ αλλάξεις, αφήνεις ημιτελές κάθε περιθώριο βελτίωσης.
Όταν λείπει το φιλί στη σχέση είναι μια απουσία που τρομάζει περισσότερο απ’ την πιο μεγάλη αναμονή. Γιατί ακόμα κι όταν επιστρέψει αυτός που περίμενες, δεν έχεις να περιμένεις καμία ανταλλαγή περισσότερο πρωτότυπη από ένα τυπικό «πώς πέρασες;» για να πάρεις την απάντηση «όλα καλά». Όλα καλά χωρίς ζουμιά, χαρές και χάδια. Ας μη γελιόμαστε, δε χαιρετάς το ίδιο χωρίς φιλί. Η απουσία του σημαίνει μόνο ένα πράγμα, τόσο προβλέψιμο, μονόδρομο κι οριστικό. Πού πας χωρίς φιλί; Σίγουρα πάντως δε συνεχίζεις.
Ίσως και να μη χρειάζονται άλλες αποδείξεις. Το φιλί είναι το ορόσημο για όλα. Απ’ το φιλί ξεκινούν όλα κι απ’ το φιλί φαίνεται όταν τελειώνουν. Είναι μια καθοριστική αφορμή για να φανεί είτε ο πόθος είτε το ξενέρωμα -και το τέλος αντίστοιχα. Τα χείλη μπορούν να βάλουν τα δυνατά τους να φανερώσουν την έλξη και παράλληλα μπορούν να αποτραβηχτούν τόσο έντονα που να σημάνουν τη λήξη.
Αν δεν ενδιαφέρεσαι για εκείνον που φιλάς, θα φανεί. Φιλί χωρίς συναίσθημα πέρασε και δεν ακούμπησε. Μπορεί να ακουμπούν τα στόματα, μα δεν περνάει στην ψυχή καμία θερμότητα, δε νιώθει το κορμί καμία ανατριχίλα, δεν παραπατάει το βήμα απ’ την κάψα κι ούτε εξαφανίζεται ο κόσμος. Χάνεται σίγουρα χρόνος, απογοητεύεται η ίδια η καψούρα και δεν υπάρχει δικαιολογία για να αναπτερωθεί το ηθικό στην άρνηση του φιλιού ή στην αδιαφορία του πόθου.
Το φιλί είτε συγκλονίζει είτε κλονίζει τη σχέση. Δεν του αρμόζει να προσγειώνει την επιθυμία με την ανυπαρξία του. Το φιλί οφείλει να σε απογειώνει και να σε συνεπαίρνει. Να σαλπάρεις για χάρη του έρωτα και να χάνεσαι, έχοντας για σημάδια προσανατολισμού εκείνα τα ερωτικά δικά σας αποτυπώματα, που αφήνετε ο ένας στον άλλον, απ’ την ακλόνητη παρουσία της μεταξύ σας αφοσίωσης.
Συντάκτης: Μάιρα Τσιρίγκα
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Πηγή
